ပရဟိတျမတ္ဗုဒၶ

အျမင္ထူးျခား၊ လြန္သနား၍၊ အမ်ားအက်ဳိး၊

ေကာင္းရာတိုးဖို႔၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ခြာ၊ ျဖည့္က်င့္ကာ၊

ျမတ္စြာဗုဒၶ ေပၚလာသည္။

ဒုကၡလြတ္ရန္၊ ခ်မ္းသာရန္ႏွင့္၊ အမွန္ကယ္ေရး၊

နည္းလမ္းေပးဖို႔၊ ျဖဴေဖြးႏွလံုး၊ အစဥ္သံုးကာ

ျဖည့္က်င့္လာ၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ ေပၚလာသည္။

ပရဟိတ၊ ျမတ္ဗုဒၶ၊ ထူးလွအာဇာနည္။

ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးတယ္ဆိုတာရႈံးႏွိမ့္ျခင္းမဟုတ္

ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတာ အႏိုင္ယူတာလည္းမဟုတ္ဘူး၊

အရႈံးေပးတာလည္းမဟုတ္ဘုူး၊

အထက္စီးကေနတာလည္းမဟုတ္ဘူး၊

ေအာက္က်ဳိ႕တာလည္းမဟုတ္ဘူး၊

ခြင့္လႊတ္လိုက္တာဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို

လြတ္လပ္မူ႔ေပးလိုက္တာပါ၊

ကိုယ့္စိတ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းခြင့္ေပးလိုက္တာပါဘဲ၊

ငါအရႈံးေပးလိုက္ရတယ္လို႔စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔၊

ငါ့ စိတ္ေအးခ်မ္းမူ႔ရသြားတယ္လို႔ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ပါ။

ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟာစြမ္းအား

ခြင့္လႊတ္ႏိိုင္ျခင္းဟာ အလြန္ၾကီးမားတဲ့ စြမ္းအားျဖစ္တယ္၊

ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုတာ စိတ္ဓာတ္ေရာ အသိဥာဏ္ပါ

ၾကီးမားတဲ့သူရဲ႕ လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္

ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တာဟာ စိတ္ဓာတ္ေကာ အသိဥာဏ္ပါ

အင္အားနည္းေသးတဲ့သူရဲ႕ အလုပ္ျဖစ္တယ္

မိမိကသူတပါးရဲ႕ ခြင့္လႊတ္နားလည္မူ႔ကို လိုခ်င္ရင္

သူတပါးအေပၚကို မိမိကခြင့္လႊတ္တတ္ေအာင္က်ဳိးစားရမယ္။

ကိုယ့္ေလာကက်ယ္ေအာင္စိတ္ကိုျပင္ပါ

လူဆိုတာ သေဘာထားၾကီးၾကီးထားႏုိင္ရမယ္

လူထဲကလူျဖစ္ႏုိင္ေအာင္အျမဲတမ္းက်ဳိးစားရမယ္

မိမိစိတ္ကို မိမိမွတပါးျပင္ဆင္ႏိုင္မည့္သူမရွိပါ

သေဘာထားၾကီးေအာင္စိတ္ကိုျပင္ပါ

သေဘာထားၾကီးျပီးဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပလာရင္

ကိုယ့္ေလာကဟာလည္း က်ယ္လာမွာပါ။

မိႏွင့္ဘ

* အက်ဳိးလိုကာ၊ ေမတၱာျဖဴေဖြး၊ အရိပ္ေပး၊

ျငိမ္းေအးကူမ၊ မိႏွင့္ ဘ။

* သမီးႏွင့္သား၊ သနားက်င္နာ၊ ယုယကာ

ေကာင္းစြာေဖးမ၊ မိႏွင့္ ဘ။

*တိုးတက္ၾကီးပြါး၊ ေအာင္ျမင္သြားမွု

စိတ္ထားျဖဴစြာ၊ မုဒိတာ၊

ဝမ္းသာရႊင္ျပ၊ မိႏွင့္ ဘ။

* ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြား၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊

စြမ္းရည္တိုးလာ၊ ဥေပကၡာျပဳ၊

လ်စ္လ်ဴရႈ႕ၾက၊ မိႏွင့္ ဘ။

ဗုဒၶေခတ္ျမတ္ေတြ႔က်ဳိးနပ္ေအာင္

၁။ ေရခ်မ္းသစ္သီး၊ ပန္းဆီမီးကို

ခိိုင္ျဖီးသဒၵါ၊ လွဴျပီးကာမွ်

ငါ့မွာေကာင္းက်ဳိး၊ အလြန္တိုးဟု

ယံုကိုးစိတ္ထဲ၊ မေရာင္ရဲႏွင့္။

၂။ မစဲေန႔ည၊ ဘုရားေရွ႔တြင္

ေပ်ာ္ေမြ႔ျမတ္ႏုိး၊ ျမဲရွိခိုး၍

ေကာင္းက်ဳိးပြားစည္၊ ၾကီးလွျပီဟု

ယံုၾကည္အားရ၊ စိတ္မခ်ႏွင့္။

၃။ ဓာရဏႏွင့္၊ ဓမၼစၾကာ

ေမတၱာပ႒ာန္း၊ ရြတ္ႏုိင္စြမ္းေၾကာင့္

ရႊင္လန္းပီတိ၊ ၾကီးမည္ေတေဇာ္

မေစာင့္ေမွ်ာ္ႏွင့္။

၄။ ဂုဏ္ေတာ္ပုတီး၊ သက္ေစ့ျပီးေအာင္

ဇြဲၾကီးခိုင္မာ၊ ျငိမ္သက္စြာျဖင့္

သဒၶါၾကည္ယံု၊ စိတ္ျပီးရုံျဖင့္

လံုေလာက္လွျပီ၊ မရပ္တည္ႏွင့္။

၅။ ေရၾကည္သစ္သီး၊ ဆီမီးလွဴမ်ဳိး

ရွိခိုးဝတ္ရြတ္၊ ေစလႊတ္ေမတၱာ

တစ္ရာ့ရွစ္သီး၊ စိပ္ပတီးကို

မျမဲဆင့္ကဲ၊ စိပ္ျမဲစိပ္ပါ

မျဖတ္ပါႏွင့္။

၆။ဆက္ကာတမ်ဳိး၊ ေရွ့သို႔တိုး၍

အက်ဳိးနိဗၺာန္၊ ေမွ်ာ္ရုိးမွန္က

ရုပ္၊ နာမ္ခြဲျခား၊ က်င့္တရားသာ

သံသရာဝဋ္၊ ထြက္လြတ္ေစေၾကာင္း

လမ္းမွန္ေကာင္းဟု၊ ညြတ္ေပ်ာင္းစိတ္ထဲ

ယံုၾကည္စြဲလွ်က္၊ အျမဲေန႔ည

ဝိပႆနာ၊ ဘာဝနာကို

ခိုင္မာဆႏၵ၊ ၾကိဳးလံုံ႔လမွ

ဗုဒၶေခတ္ျမတ္၊ ေတြ႔က်ဳိးနပ္မည္

ၾကပ္ၾကပ္သတိ၊ ရွိပါေလ။

မွတပါးအျခားမရွိ

ပ်ဳိရြယ္ျခင္းဟာ၊ အိုမင္းျခင္း...

က်မၼာျခင္းဟာ၊ ဖ်ားနာျခင္း...

ေပါင္းဆံုျခင္းဟာ၊ ေကြကြင္းျခင္း...

ရွင္သန္ျခင္းဟာ၊ ပ်က္သုန္းျခင္း...

မွတစ္ပါး၊ အျခားမရွိျပီ။

(ဓမၼဒူတဆရာေတာ္...အရွင္ေဆကိႏၵ)

မဂၤလာသင္ၾကစို႔

တို႔သာသနာ၊ တို႔ဘာသာကို၊ မ်က္ႏွာလႊဲထား၊

မၾကိဳးစားက၊ တို႔မ်ားဘာသာ၊ ဆုတ္ယုတ္မွာမို႔၊

ဘာသာတရား၊ တည္တံ့ပြားေအာင္၊

တို႔မ်ားညီညာ၊ လက္တြဲကာျဖင့္၊

မဂၤလာတရား၊ စာေပမ်ားကို၊

သင္ၾကားက်င့္သံုးၾကပါစို႔။

မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုၾကပါေစ။

ဒါနမပါ၊ ျဖစ္ေလရာ၊ ဥစၥာမြဲတတ္သည္။

ဥစၥာမြဲက၊ လူ႔ဘဝ၊ ေအာက္က်လြန္းလွသည္။

သီလမပါ၊ ျဖစ္ေလရာ၊ ေရာဂါထူတတ္သည္။

ေရာဂါထူက၊ မရႊင္ျပ၊ ဒုကၡၾကီးလွသည္။

ဘာဝနာမပါ၊ ျဖစ္ေလရာ၊ ပညာမဲ့တတ္သည္။

ပညာမဲ့က၊ လူ႔ဘဝ၊ အသံုးမက်ျပီ။

ဒါန၊ သီလာ၊ ဘာဝနာ၊သံုးျဖာျပဳသင့္သည္။

ကုသိုလ္မပါ၊ သံသရာ၊ ရွည္ၾကာဆင္းရဲသည္။

ကုသိုလ္ျပဳမွ၊ေကာင္းက်ဳိးရ၊ ဒုကၡကင္းေဝးမည္။

ဒုကၡကင္းလို၊ မ်ားလူဗိုလ္၊ ကုသိုလ္ျပဳရမည္။

ဆုေတာင္းတိုင္းျပည့္လိုေသာ္

ထိုထိုမ်ားစြာ၊ သတၱဝါ၌

သဒၶါ၊ သီလ၊ သုတ၊ စာဂါ

ပညာတရား၊ ဤငါးပါးႏွင့္

ျပည့္ျငားသူသာ၊ လိုရာရာလွ်င္

ပတၳနာဆုေတာင္း၊ ေတာင္းတိုင္းမုခ်

ရတတ္စြတည္း။

(မဃေဒဝလကၤာသစ္ အပိုဒ္...၂၅၃)

စစ္ကိုင္းေရႊဟသၤာဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးၾသဝါဒ

အမ်ားအက်ဳိး၊ ရြက္သယ္ပိုးက

ခႏိုးခနဲ႔၊ ဆိုကဲ့ရဲ႕လည္း

မရြဲ႕မေစာင္း၊ ကိုယ့္လမ္းေၾကာင္းကို

စိတ္ေကာင္းႏွင့္ယွဥ္၊ ေရွးရႈ႕ႏွင္ေလာ့။

မင္း၊ သူ၊ ငါ ညီညာမွ

၁။ ငါ မပါ ဘယ္ဟာမွမျပီး၊

ငါ့ ခ်ည္းေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမွမျပီး

၂။ သူ မပါ ဘယ္ဟာမွမျပီး

သူ ခ်ည္းေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမွမျပီး

၃။ မင္း မပါဘယ္ဟာမွ မျပီး

မင္း ခ်ည္းေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမွမျပီး

၄။ မင္း သူ ငါ ညီညာစံုမွ၊အလံုးစံု အကုန္ျပီး

ေပါင္းၾကစုစည္း

(ျမင္းမူ၊ ထီးေဆာင္းရြာဆရာေတာ္ ဦးစကၠပါလ)

သာသနာနဲ႔ေတြ႔ရက်ဳိးနပ္ေအာင္

ဘုရားသာသနာေတာ္တြင္းမွာ လူျဖစ္ပါလွ်က္ ဝိပႆနာ

ကုသိုလ္မွ ရမသြားဘူးဆိုရင္ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ေတြ႔ရက်ဳိးမနပ္ဘူး။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ ကုသိုလ္ဆိုတာေတြက

သာသနာပမွာလဲရွိတယ္၊ ဝိပႆနာ ကေတာ့ သာသနာပမွာ မရွိဘူး။

ဒါေၾကာင့္ပါပဲ

(မဟာစည္ဆရာေတာ္)

ျမတ္စြာဘုရာရွင္ႏွင့္ သုဘလုလင္ အေမးအေျဖ

* သုဘလုလင္အေမး*

ေလာကမွာ လူခ်င္းတူပါလွ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အသက္တို.ရွည္၊ ေရာဂါမ်ား..ကင္း၊ ရုပ္အဆင္းလွ..မလွ၊

ေျခြရံမ်ား..နည္း..၊ ခ်မ္းသာ..ဆင္းရဲ၊ မ်ဳိးႏြယ္ယုတ္..ျမတ္၊ ဥာဏ္ေကာင္း..မေကာင္းကြဲျပားရပါသနည္း?

* ဘုရားရွင္အေျဖ *

၁။ သူမ်ားအသက္၊ သတ္သည့္တြက္၊ အသက္ကိုယ့္မွာတို။

၂။ မသတ္ေရွာင္းရွား ၊ထိုသူမ်ား၊ ရွည္လ်ားအသက္ကို။

၃။ ႏွိပ္စက္ကလူ ၊ညွင္းဆဲသူ ၊ေျပာထူေရာပါဆို။

၄။ သနားစိတ္သြင္း၊ မႏွိမ္နင္း၊ ကင္းရွင္းေရာဂါကို။

၅။ ထန္ျပင္းေဒါသ၊ ၾကီးတတ္က၊ အလွပ်က္မည္ဆို။

၆။ ေဒါသကင္းစင္၊ ေမတၱာယွဥ၊္ ၾကည္လင္လွသကို။

၇။ မနာလိုျပန၊္ ဣႆာထန၊္ ျခံရံကင္းမည္ဆို။

၈။ ဣႆာမထား၊ ဝမ္းေျမာက္ျငား ၊ေပါမ်ားေျခြရံကို။

၉။ မလွဴမတန္း၊ မေပးကမ္း ၊ေျခာက္ခမ္းဥစၥာဆို။

၁၀။ စြန္႔ၾကဲေလတ၊ံု ျပဳပါကုန၊္ ကံုလံုၾကြယ္ဝလို။

၁၁။ မာန္မာနၾကြယ္၊ ထိုသူဝယ၊္ မ်ဳိးႏြယ္ညံ့မည္ဆို။

၁၂။ ထိုက္သူရုိက်ဳိး၊ မာန္ကိုခ်ဳိး၊ အမ်ဳိးျမတ္သကို။

၁၃။ သိဖြယ္ဟူသမွ်၊ မေမးက၊ ဖ်င္းအပညာဆို။

၁၄။ ၾကားျမင္မ်ားေအာင္၊ ေမးေလ့ေဆာင၊္ ခုေနာင္တတ္သိလို။

(ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ)

အားကိုးရာအစစ္

အားကိုးရာအစစ္ကား...... ဗုဒၶ, ဓမၼ , သံဃ

မိတ္ေဆြအစစ္ကား...... ကံ ,ဥာဏ္ ,ဝီရိယ

ရန္သူအစစ္ကား...... ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟ

ေန႔စဥ္အလုပ္ကား...... ဒါန, သီလ, ဘာဝနာ

ႏွလံုးသြင္းရန္အစစ္ကား...... အနိစၥ ,ဒုကၡ ,အနတၱ

အျမဲတမ္းလက္ကိုင္ထားရန္ကား...... ခႏၱီ ,ေမတၱာ, သစၥာ

( တရားကိုသာ အားကိုးပါ၊ အရာရာ ျပီးေျမာက္၏။

ေႏွးတာျမန္တာ၊ ဤမွ်သာ၊ ကြာဟတာပဲျခားနား၏။)

ဖတ္ပါ မွတ္ပါ လိုက္နာပါ

၁။ စာမဖတ္တတ္ေသာသူသည္ မ်က္မျမင္ႏွင့္တူ၏။

၂။ စာဖတ္တတ္ပါလွ်က္ မဖတ္ေသာသူသည္ အသြားရွိပါလွ်က္ မခုတ္ဘဲထားေသာ ဓားႏွင့္တူ၏။

၃။ စာဖတ္ပါလွ်က္ မွတ္သားျခင္းမရွိသူသည္ ေရျပင္၌ေရးထားေသာ အရုပ္ႏွင့္တူ၏။

၄။ မွတသားပါလွ်က္ က်ဳိးေၾကာင္းမွန္မွား မစဥ္းစားေသာသူသည္ အစာအဟာရကို

ညက္ညက္ဝါးမစားဘဲ မ်ဳိခ်၍စားေသာသူႏွင့္တူ၏။

၅။ က်ဳိးေၾကာင္းမွန္မွား စဥ္းစားျပီး အမွန္ကိုသိပါလွ်က္ႏွင့္ လက္ခံက်င့္သံုးျခင္း

မရွိေသာသူသည္ ဟင္းလွ်ာ၏အရသာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ျပီးေကာင္းမွနးသိပါလွ်က္ႏွင့္

မစားသံုးေသာသူႏွင့္တူ၏။

(ဗုဒၶဓမၼေလာကစာေစာင္မွ)

* Read, Note and follow! *
1. One who does not know the three Rs is like a blind man.

2. One who knows how to read but who does not read is like

a sword blade that is never used.

3. One who reads but does not what he reads is like a picture written

on the water of a river.

4. One who notes what he reads irrespective of right or wrong,

is like a person who swallows his food down his throat without eating it properly.

5. One, who fails to follow in practice what he notes correct,

is like a person who does not eat the fod he has tasted as good.

(Buddha Dhamma Loka)

ပညာမတတ္ေသာသေ႒းသားအေၾကာင္း

ေမာင္ငယ္ရင္ေသြး၊ နာဘိေသးေလာ့

ေရွးသေရာအခါ၊ ျပည္ဗာရာဝယ္

ကုေ႗ၾကြယ္သား၊ သေ႒းအားလွ်င္

သားတစ္ေယာက္ျဖစ္၊ ခ်စ္၍တေစ

အိမ္မွာေန၍၊ စာေပမက်

မိဘစုေတ့၊ ခႏၶာေရြ႔ေသာ္

အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ဘယ္ညာ

မသိပါျငား၊ သူေ႒းသားသည္

သိုထားမတတ္၊ အရပ္ရပ္၌

ႏွံအပ္ဥစၥာ၊ ရွိသည္ငွာကို

မ်ားစြာက်ြန္ေပါင္း၊ မေကာင္းခိုးသူ

ယူ၍ေျပးေရွာင္း၊ အိမ္ကိုေရာင္း၍

ေထာင္းေထာင္းေၾကလွ်က္

ခြက္လက္စြဲကာ၊ ေတာင္းစားပါလည္း

နင္သာလူမိုက္၊ ဒုစရုိက္ဟု

ရုိက္ပုတ္လိုက္ၾက၊

ရြာမွထြက္ေလ၊ ေတာမွာေသသည္

ေကာင္ေသလင္းတ က်၏တည္း။

(ဆားတံုဆရာေတာ္)

အသင္းအဖြဲ႔ပ်က္စီးေၾကာင္း

ဖိတ္လွ်င္မလာ၊ ေဘးမွာျပစ္ေျပာ

ေငြသေဘာ၌၊ ေခ်ာေမာမေျပ

ဤသံုးေထြ၊ မွတ္ေလသင္းပ်က္ေၾကာင္း။

ပညာျပည့္ဝႏွလံုးလွ

ပညာျပည့္ဝ၊ ႏွလံုးလွေသာ္

ကိစၥၾကီးငယ္၊ ေဆာက္သဖြယ္လွ်င္

က်ဥ္းက်ယ္ထြင္းေဖာက္

ျပတ္ေတာက္လိုရာ၊ ျပီးႏုိင္စြာ၏။

(မဃေဒဝ)

မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ

မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို

ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။

ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ျပန္မ်ားက

သားမယားပင္၊ သိျမင္ကင္းကြာ

မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား

ေန႔တိုင္းၾကားက

ထူးျခားလိမၼာ ရွိသည္သာတည္း။

(ရွင္မဟာရ ႒သာရ)