ပုဗၺနိမိတ္ၾကီး ၃၂ ပါး (တစ္နည္း) အံ့ဖြယ္ၾကီး -၃၂ ပါး အေၾကာင္း

• ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးဘဝ ပဋိသေႏၶ တည္ေနေတာ္မႈေသာ အခါတို႔၌
  ျဖစ္ေပၚလာျမဲ ဓမၼနိယာမ=ဓမၼတာျဖစ္ကုန္ေသာ အလြန္ထူးျခား ၾကီးမားဆန္းၾကယ္ေသာ
  အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ပညာရွိတို႔အဖို႔ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ပဋိသေႏၶတည္ေနျပီဟု
  ၾကိဳတင္၍ သိႏိုင္ေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ၾကီး(၃၂)မ်ဳိးတို႔သည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာၾကကုန္၏၊
  ထိုပုဗၺနိမိတ္ၾကီး (၃၂)ပါးတို႔ကုိ ဇာတ္အ႒ကထာ နိဒါန္း၌လာရွိေသာအတိုင္း ေဖာ္ျပေရးသား
  အပ္ပါသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ ပဋိသေႏၶတည္ေနေသာအခါ
  (၁) တစ္ေသာင္းေသာ စၾကၤာဝဠာတိုက္တို႔၌ မႏႈိင္ယွဥ္နိုင္ေသာ အလင္းေရာင္ၾကီး ပ်ံ႕ႏွ႔ံ၏။
  
• (၂) ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ဘုန္းအသေရေတာ္ကို ရႈေမွ်ာ္ဖူးျမင္လိုၾကသည့္ ပမာ မ်က္စိ
  ႏွစ္ကြင္း အလင္းမရေနခဲ့ၾကရေသာ သူတို႔သည္ ထိုခဏ၌ ျမင္ၾကကုန္၏။
  
• (၃) နားပင္းကုန္ေသာ သူတို႔သည္လည္း နားအပင္းေပ်ာက္ကာ အသံကို ၾကားၾကကုန္၏။
  
• (၄) အ-သျဖင့္ စကားမေျပာႏိုင္ေသာ သူတို႔သည္လည္း ထိုခဏ၌ အ-အေပ်ာက္ကာ စကား
  ေျပာလာၾကကုန္၏။
  
• (၅) ကုန္း-ကြ-ေကာက္-ခြင္ေသာ ကိုယ္ရွိေသာသူတို႔လည္း ထိုခဏ၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာကိုယ္ရွိၾက
  ကုန္၏။
  
• (၆) ေျခဆြံ႕ေသာသူ(မသြားႏိုင္သူ)တို႔လည္း ထိုခဏ၌ အဆြံ႕ေပ်ာက္ကာ ေျချဖင့္ ေကာင္းစြာ
  သြားလာႏိုင္ၾကကုန္၏။
  
• (၇) ေႏွာင္အိမ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔(ထူး-ထိတ္-သံ ေျခက်ဥ္းစသည္)၌ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းကို ခံလ်က္ေနၾက
  ရေသာ သူတို႔သည္လည္း ထိုခဏ၌ ထိုေႏွာင္အိမ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွ ကႊ်တ္လြတ္
  ၾကကုန္၏။
  
• (၈) အလံုးစံုေသာ ငရဲဘံုတို႔၌ ငရဲမီး ျငိမ္ေအးကုန္၏။
  
• (၉) ျပိတၱာဘံု(ျပိတၱာေလာက) ၌ ဆာေလာင္ျခင္း ေရသိပ္(ေရငတ္)ျခင္း ကင္းစဲျငိမ္းေအး၏။
  
• (၁၀) တိရိစၦာန္တို႔အား ေဘးရန္ တစ္စံုတရာမွ်မရွိ၊(ေဘးခပ္သိမ္းမွ လြတ္ျငိမ္းၾကရကုန္၏။
  
• (၁၁) ေရာဂါရွိေသာ သတၱဝါခပ္သိမ္းတို႔ ထိုေရာဂါဟူသမွ်တို႔မွ လြတ္ျငိမ္းေပ်ာက္ကင္းၾကကုန္၏။
  
• (၁၂) သတၱဝါခပ္သိမ္းတို႔သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ၾကည္ႏႈးခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ စကားကိုသာေျပာဆိုၾက
  ကုန္၏။
  
• (၁၃) ျမင္းတို႔သည္ ခ်ဳိးျမိန္သာယာစြာေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ရႊင္လန္းျမဴးတူးစြာ ဟီးၾကကုန္၏။
  
• (၁၄) ဆင္တို႕သည္ ခ်ဳိးျမိန္သာယာစြာေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ရႊင္လန္းျမဴးတူးစြာ ျမည္ၾကကုန္၏
  
• (၁၅) စည္း ေစာင္းညွင္းစေသာ တူရိယာမ်ဳိး ခပ္သိမ္းတို႔သည္ မတီးမမႈတ္အပ္ပါဘဲလွ်က္ မိမိတို႔
  အလိုလို မိမိတို႔ျမည္ၾကေသာ အသံကို ရင့္သီးက်ဴးျမည္ၾကကုန္၏။
  
• (၁၆) လူတို႔၏ လက္ေကာက္-ေျခက်ဥ္း-အစရွိေသာ အဆင္တန္ဆာတို႔သည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု
  မထိမခိုက္မိၾကပဲလွ်က္ အလိုအေလွ်ာက္ အသံျမည္ကုန္၏။
  
• (၁၇) အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာ လဟာခပင္း ရႈျမင္ကြင္းတို႔သည္သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ၾကကုန္၏
  
• (၁၈) သတၱဝါတို႔အား ေအးျမခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစလွ်က္ ႏႈးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာ ေလျပည္
  ေလညွင္းတို႔သည္ ျဖည္းညွင္းသာယာ တိုက္ခတ္လာကုန္၏။
  
• (၁၉) အခါမဲ့ မိုးၾကီးရြာသြန္းလာ၏။(မိုးရြာခ်ိန္မဟုတ္ဘဲ အုတ္အုတ္သဲသဲ လြန္ကဲသည္းထန္စြာ
  မိုးၾကီး ရြာသြန္းလာ၏။
  
• (၂၀) မဟာပထဝီ ဤေျမၾကီးမွလည္း ေရသည္အလိုလို စိမ့္ထြက္ကာထိုထိုဤဤ စီးသြားေလ၏
  
• (၂၁) ငွက္အမ်ား ေကာင္းကင္၌ ပ်ံသန္းျခင္းကိုမျပဳၾက။(ထိုခဏ၌ ေကာင္းကင္၌ ပ်ံသြားျခင္းမရွိ)
  
• (၂၂) တသုန္သုန္ တသြင္သြင္ အစဥ္မျပတ္ စီးသြား စုန္ဆင္းျမဲျဖစ္ေသာ ျမစ္ေရအယဥ္တို႔သည္
  အရွင္ကေငါက္၍ ေၾကာက္ရြ႔ံရပ္နားသည့္ ကႊ်န္အလား စီးသြားစုန္ဆင္းျခင္းမရွိဘဲ ပကတိ
  ရပ္တန္႔ျငိမ္သက္၍ ေနကုန္၏။
  
• (၂၃) မဟာသမုဒၵရာ၌ ပကတိက ငန္သည့္အရသာ ရွိေသာေရသည္ ထိုခဏ၌ ခ်ဳိျမိန္၍
  လာေပ၏။
  
• (၂၄) အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ အဆင္းသံုးျဖာ ၾကာငါးမ်ဳိးငါးပါးတို႔ ျဖန္႔လႊားဖံုးလႊမ္းလ်က္
  ရွိကုန္၏။(ေရကန္ေရအိုင္တိုင္း ၾကာမ်ဳိးငါးပါးျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ ေရမ်က္နွာျပင္ရွိ၏။
  
• (၂၅) အလံုးစံုေသာ ၾကည္းပန္း(ကုန္းပန္း) ေရပန္းတို႔သည္ ထိုခဏ၌ တျပိဳင္နက္ပြင့္ၾကကုန္၏။
  
• (၂၆) သစ္ပင္တို႔၏ ပင္လံုးပင္စည္တို႔၌ ခႏၶပဒုမေခၚ ပင္စည္ပန္းတို႔ အဆန္းတၾကယ္ ပြင့္ၾက
  ကုန္၏။
  
• (၂၇) သစ္ပင္တို႔၏ အခက္တို႔၌ သာခါပဒုမ-မည္ေသာ အခက္ပန္းတို႔ အဆန္းတၾကယ္
  ပြင့္ၾကကုန္၏။
  
• (၂၈) သစ္ပင္တို႔၏ အႏြယ္တို႔၌ လတာပဒုမ-မည္ေသာ အႏြယ္ပန္းတို႔ အဆန္းတၾကယ္
  ပြင့္ၾကကုန္၏။
  
• (၂၉) ဒ႑ပဒုမ-မည္ေသာ အရိုးတံ ပန္းတို႔သည္လည္း ကုန္းေျမတခြင္ ေက်ာက္ျဖာအျပင္တို႔ကို
  ေဖာက္ထြင္းကာ ခုနစ္ဆင့္ျဖစ္၍ ပြင့္ထါန္းေပၚထြက္ လာကုန္၏။
  
• (၃၀) ေကာင္းကင္၌ ပဒုမာ ၾကာပန္းတို႔သည္ ေအာက္သို႔တူရႈ မ်က္ႏွာမႈလ်က္ တြဲရရြဲ
  ဆြဲၾကကုန္၏။
  
• (၃၁) အရပ္ထက္ဝန္းက်င္မွ ပန္းမိုးတို႔ တျဖိဳးျဖိဳး ရြာသြန္းကုန္၏။
  
• (၃၂) ေကာင္းကင္၌ နတ္ျဖစ္ တူရိယာ တို႔လည္း မတီးမမႈတ္ရပဲ အလိုအေလ်ာက္ အသံျမည္
  ၾကကုန္၏။