ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဟာ အင္မတန္အလွဴအတန္း ရက္ေရာတဲ႔ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားေတြ အပါအ၀င္ ျမန္မာလူ႔ေဘာင္တစ္ခုလံုးမွာ အလွဴဒါနနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ႔ထံုးစံ စကားပံုဆိုရိုးစကားေတြဟာ ေျပာမဆံုးႏိုင္ေအာင္ က်ယ္ျပန္႔လွပါတယ္။ အမ်ားစုဗုဒၶ၀င္ေတြပီပီ ေမြးစနာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ကစျပီး ကြယ္လြန္လို႔ ရက္လည္ဆြမ္းေကၽြးတဲ႔အထိ အလွဴအတန္းဟာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ပါေနခဲ႔တာပါ။ ဒါေပမယ္႔ လွဴတာဟာ လွဴတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လွဴတတ္ဖို႔ဆိုတာက ကုသိုလ္တစ္ပဲ၊ ငရဲတစ္ပိႆာျဖစ္မဲ႔ အလွဴမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ လွဴရင္ လွဴသေလာက္ အာေသ၀နပစၥည္းအရ ပထမေဇာနဲ႔ လက္ငင္းဘ၀မွာ ဒိဌဓမၼအက်ိဳးေပးဖို႔ ၊ ဒါမွမဟုတ္ သတၱမေဇာနဲ႔ ေနာက္လာမဲ႔ ဒုတိယဘ၀မွာ အက်ိဳးေပးဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ အလယ္ငါးေဇာအရ နိဗၺာန္မရမီစပ္ၾကား ျဖစ္ရာဘ၀မွာ သင့္ေလ်ာ္သလို အက်ိဳးေပးဖို႔ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ကုသိုလ္ေတြရၾကေစဖို႔ ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ဒါန
ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္ (ဗုဒၶေလာကသားတို႔၏ အႏွိဳင္းမဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ ) စာအုပ္မွာ "ဒါန၏ အႏွစ္သာရမွာ စြန္႔လႊတ္ျခင္းႏွင့္ အနစ္နာခံျခင္းျဖစ္၏ " ဒါနအမႈျဖစ္တဲ႔ စြတ္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ အနစ္နာခံျခင္း ဆိုတာေတြကို ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆို လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ကေတာ့ ျမတ္ေရႊျပည္ နိဗၺာန္ကို လွမ္းတက္ဖို႔ရာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ဆိုတဲ႔ ေလွကားထစ္သံုးခုအနက္ အေရးပါလွတဲ႔ ေလွကားထစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဟာ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုုလ္ကို တိုက္ရိုက္ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းမဟုတ္ေသာ္လည္း နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ (နိဗၺာနပစၥေေယာ)ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုအေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစသလဲဆုိေတာ့ လွဴဒါန္းတဲ႔ေနရာမွာ ထားခဲ႔တဲ႔ ေစတနာသဒၶါေတြရဲ႕အက်ိဳးေၾကာင့္ အစစအရာရာ ျပည့္စံုဖူလံံုုစြာနဲ႔ တစ္မဂ္တစ္ဖိုလ္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေရာက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနမ်ိဳးေစ႔ ရွိတဲ႔သူနဲ႔ မရွိတဲ႔သူ ဘာေတြကြာျခားေစသလိုဆိုေတာ့ ကားရွိတဲ႔သူနဲ႔ ေျခလ်င္ေလွ်ာာက္ရတဲ႔သူ ကြာျခားသလိုပဲ။ ကားရွိတဲ႔သူ လိုရာခရီးကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေရာက္ရွိသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေျခလ်င္သမားကေတာ့ ေနပူပူေအာက္ ထီးေကာက္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ရုန္းကန္ရတုန္္းပါ။ ဒါနအေျခခံရွိတဲ႔သူဟာ အုတ္ျမစ္ေကာင္းခ်ထားတဲ႔ တိုက္အိမ္လိုပါပဲ။ အျမစ္အားေကာင္းတဲ႔ အပင္လိုပါပဲ။ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္စည္ပင္ဖို႔ အလြန္လြယ္ပါတယ္။ ဒီလိုအက်ိဳးေပးႏိုင္ဖို႔ သာမာန္ျဖစ္ကတတ္ဆန္း အလွဴမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ မရႏိုင္ပါဘူး။ အလွဴဒါနမွာ ျပည့္စံုရမယ္႔ အရည္အေသြးေတြ အရည္ခ်င္းလကၡဏာရပ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ဒါန၏ အဂၤါလကၡဏာ
အဲဒီအရည္ခ်င္း အဂၤါလကၡဏာေတြကေတာ့ ရုပ္ပိုင္းအရဆိုရင္ အလွဴေပးသူ၊ အလွဴခံသူ၊ အလွဴပစၥည္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူမဆို လွဴတာေတာ့ ဒီလိုဘဲလွဴၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ လွဴလိုက္ရျခင္း၏ အက်ိဳးေပးပံုျခင္းကေတာ့ တူၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာဆိုရင္ အလွဴရဲ႕စင္ၾကယ္ျခင္း ကြားျခားခဲ႔လိုပါပဲ။ ေညာင္ေစ႔ေလာက္ လွဴေသာ္လည္း ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ရတတ္ျပီး၊ ေညာင္ပင္ေလာက္ လွဴေသာ္လည္း ေညာင္ေစ႔ေလာက္ရသလိုမ်ိဳးေပါ့။ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က မဟာဒုတ္ဆင္းရဲသားဟာ ထင္းေပါက္လို႔ရတဲ႔ အခေၾကးေငြ၊ ပံ့သကူရတဲ႔ ငါၾကင္းၾကီးတစ္ေကာင္နဲ႔ပဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ဆြမ္းကပ္ရတာ ဒိဌဓမၼ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အက်ိဳးေပးတာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက မဟာဒုတ္အက်ိဳးေပးပံုနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဂၤါသံုးတန္နဲ႔ျပည့္စံုလို႔ အက်ိဳးေပးျခင္းျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္း အေျချပဳပဌာန္းတရားေတာ္ အာေသ၀နပစၥည္းအပိုင္းမွာ ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။အလွဴရွင္
အဂၤါသံုးတန္မွာ ပထမအဂၤါတစ္ခုကေတာ့ အလွဴရွင္ရဲ႕ ထက္သန္တဲ႔ ေစတနာသဒၶါတရားပါပဲ။ ေစတနာဟာ ကံျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားေဟာ္ေတာ္မူခဲ႔အတိုင္း ေစတနာၾကီးျမင့္သေလာက္ ကံလည္းၾကီးျမင့္တာပါပဲ။ ကိုယ္စားမဲ႔ထမင္းထုပ္ကို မစားဘဲ၊ ရဟႏၲာကိုလွဴတာ၊ ပေစၥကဗုဒၶါကိုလွဴတာ၊ ကၽြန္ခံေနရတဲ႔ သမီးေလးကို ေရြးဖို႔ေငြပိုက္ဆံနဲ႔ ေတာလမ္းခရီးမွာ ေတြ႕ရတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ဆြမ္းဘုန္းေပးဖို႔အတက္ ဆြမ္း၀ယ္ျပီးလွဴလိုက္တဲ႔ မဟာတိႆယ ဒါယကာလို သဒၶါထက္သန္တဲ႔ အလွဴအတန္းမ်ိဳးဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ားျမင့္ျမတ္လိုက္ပါသလဲ။ တကယ္ေတာ့ လွဴတယ္ဆိုတာ စြန္႔လႊတ္ေပးကမ္းတာ၊ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းကို စြန္႔လႊတ္ ေပးကမ္းရတာ၊ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းကို စြန္႔လွဴရတာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဥစၥာဆိုတဲ႔ ''ငါ''တပ္မက္မႈတဏွာ၊ ေလာဘကို ခ်ဳပ္တည္းပယ္ျဖတ္ျပီးမွ စြတ္လႊတ္လွဴဒါန္းရတာ၊ ငါမဟုတ္တဲ႔နာမ္ရုပ္ကို ငါလို႔စြဲမွတ္ေနတဲ႔ အ၀ိဇၨာႏွင့္ သကာယဒိဌိကို ပယ္သတ္ႏိုင္ဖို႔ တိုက္ပြဲ၀င္လွဴဒါန္းရတာျဖစ္ပါတယ္။ အတၱၾကီးေလေလ၊ ေလာဘၾကီးေလေလ၊ ကိေလသာၾကီးေလေလ၊ စြန္႔လႊတ္ရမွာႏွေျမာေလေလပါပဲ။ တပ္မက္မႈတဏွာၾကီးမားေလ၊ စြန္႔လႊတ္ဖို႔ခက္ေလေလပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ မဟာတိႆယလို လွဴဒါန္းျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေစတနာသဒၶါတရားၾကီးမားဖို႔ လိုအပ္ျပီေပါ့။ ထမင္းနဲအိုးကြဲလို႔ ေရႊစည္းခံုလွဴတာမ်ိဳး၊ အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းတာမ်ိဳး၊ တစ္က်ပ္ဖိုးလွဴျပီး တစ္ရာဖိုးလိုခ်င္လို႔လွဴတာမ်ိဳး၊ ပကာသန၊ ရာထူးဂုဏ္၊ နာမည္ေက်ာ္ေစာဖို႔အတြက္ လွဴတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ တကယ္သဒၶါစစ္စစ္နဲ႔ လွဴတာမဟုတ္တဲ႔အတြက္ စင္ၾကယ္ေသာအလွဴလို႔ မေခၚဆိုႏိုင္ပါဘူး။ တကယ္စင္ၾကယ္တဲ႔ သဒၶါတရားဆုိတာ လွဴလိုက္ရလို႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းတာကို သိျမင္ရျပီး ပီတိျဖစ္တဲ႔စိတ္ကေလးပါ။ သို႔ေပမယ္႔ ငါဥစၥာဆိုတဲ႔ ႏွေျမာ၀န္တုိိစိ္တ္နည္းနည္းေလးမွ မျဖစ္မိဖို႔ လိုပါတယ္။ သတိကပ္ျပီး ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အစာငတ္ေနေသာ ေခြးကေလးကို အစာေကၽြးလိုက္ရတာ၊ လုပ္ကိုင္မစားႏိုင္ေသာ ဒုကၡိိတပုဂၢိိဳလ္မ်ားကို ကူညီလွဴဒါန္းလိုက္ရတာ၊ ဆြမ္းစားခ်ိန္လင့္နီးနီး ျဖစ္ေနေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ကို အခ်ိန္မီဆြန္းကပ္ လွဴဒါန္းလိုက္ရတာ စသျဖင့္ အလွဴခံပုဂိၢိဳလ္ကို အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြးပဲ မြန္ျမတ္ေသာ ေစတနာသဒၶါတရားနဲ႔လွဴမွ တကယ္စင္ၾကယ္ေသာ ေစတနာျဖစ္မွာပါ။ လွဴဒါန္းတဲ႔ေနရာမွာ ငါမလို႔လွဴႏိုင္တာ၊ သင္းတို႔ကဒီေလာက္လွဴႏိုင္ရင္ ငါတို႔က ဒါထက္သာေအာင္လွဴမယ္ဆိုတဲ႔ မာနစိတ္ေတြ၊ ဣႆမစၧိရိယစိတ္ေတြနဲ႔ လွဴမယ္ဆိုျပန္ရင္လည္း ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အကုသိုလ္ျဖစ္ရတဲ႔ ဥပနိႆယ ပစၥည္းျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ကုသိုလ္ကိုအမွီျပဳျပီး အကုသိုလ္ကိုျဖစ္ရတဲ႔အတြက္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒါဟာ အလွဴရွင္ရဲ႕ စင္ၾကယ္မႈျဖစ္၏၊ မျဖစ္၏ဆိုတဲ႔အပိုင္းပါ။အလွဴခံပစၥည္း
အလွဴခံပစၥည္းရဲ႕ စင္ၾကယ္မႈအပိုင္းကေတာ့ စာဖတ္သူမ်ား သိရွိျပီး ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ အဓိက ကေတာ့'ဓမၼိိယလဒၶ' စင္ၾကယ္တဲ႔ပစၥည္းျဖစ္ဖို႔ပါပဲ။ စင္ၾကယ္တဲ႔ပစၥည္းျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မိစၧာအာဇီ၀လို႔ ေခၚတဲ႔ လုပ္ငန္း(၅) မ်ိဳးကိုေရွာင္ၾကဥ္ဖို႔ပါပဲ။(၁) သတၱ၀ါေတြ ေသေစႏိုင္ေသာ လက္နက္မ်ား ကုန္ကူးျခင္း။(၂) သတၱ၀ါေတြ ေသေစႏိုင္ေသာ အဆိပ္္မ်ား ကုန္ကူးျခင္း။(၃) သားငါးမ်ား ကုန္္ကူးျခင္း။(၄) အရက္ေသစာမ်ား ကုန္္ကူးျခင္း။(၅) ကၽြန္အျဖစ္၊ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ အသံုးျပဳရန္ လူမ်ား ကုန္္ကူးျခင္း။
အဲဒီလို မေကာင္းမႈနဲ႔ ရွာေေဖြရယူထားတဲ႔ ပစၥည္းမျဖစ္ဖို႔၊ ခိုးျပီး၊ လိမ္ျပီး၊ လုယက္ျပီး သူတစ္ပါးဆီက မတရားသျဖင့္ရယူထားတဲ႔ ပစၥည္းမျဖစ္ဖို႔၊ မိမိရဲ့ရုိးသားေျဖာင့္မတ္စင္ၾကယ္စြာ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းနဲ႔ ရွာေဖြရရွိထားတဲ႔ ပစၥည္းျဖစ္ဖို႔ပါပဲ။ မေကာင္းမႈနဲ႔ ရထားတဲ႔ပစၥည္းကို လွဴလို႔ေရာ အက်ိဳးမေပးဘူးလားဆို အက်ိဳးေပးပါတယ္။ သို႔ေသာ္ မေကာင္းမႈနဲ႔ယွဥ္တဲ႔ အက်ိဳးသြားေလးကေတာ့ ပါေနေတာ့မွာေပါ့။အလွဴခံပုဂၢိဳလ္
ေနာက္တစ္ပိုင္းကေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ စင္ၾကယ္မႈအပိုင္းပါပဲ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဟာ စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္ေလေလ လွဴရတဲ႔သူအဖို႔ အက်ိဳးရွိေလေလပါပဲ။ မဟာဒုတ္ဒါယကာရဲ႕ဆြမ္းကို ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္က ခ်ီးေျမွက္ဖို႔အတြက္ သမာပတ္၀င္စားျပီး စိတ္ေတာ္ကို နိဗၺာန္အာရံုျပဳျပီး ထံုထားျပီးမွ သမာပတ္က ထျပီးေတာ့ မဟာဒုတ္ဆြမ္းကို သပိတ္ေတာ္ဘုန္းေပးေတာ္မူပါတယ္။ ေလာကတြင္ အျမင့့္ျမတ္ဆံုး အစင္ၾကယ္ဆံုး ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္္မွ ပိုမိုစင္ၾကယ္သြားးေအာင္ သမာပတ္၀င္စားျပီးမွ အလွဴခံေတာ္မူတာျဖစ္ပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ပါရမီဆိုတာလည္း အရင္းခံအားျဖင့္ တပ္မက္တဲ႔တဏွာကိုသတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဆိုတာကလည္း ကိုယ္မွာရွိတဲ႔ ေလာဘကိုထိန္းခ်ဳပ္၊ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းကို စြန္႔ျပီး တဏွာကိုသတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ ပါရမီ(၁၀)ပါးကို ျဖည့္ရာလည္းေရာက္ပါတယ္။ပါရမီ(၁၀)ပါး(၁) ဒါန = ေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္း။(၂) သီလ = သီလေဆာက္တည္ျခင္း။(၃) နိကၡမ = ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွထြက္ျခင္း(ေတာထြက္ျခင္း)။(၄) ပညာ = ပညာဆည္းပူးျခင္း ၊ ျဖန္႔ေ၀ျခင္း။(၅) ၀ီရိယာ = မဆုတ္မနစ္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း။(၆) ခႏၲီ = သည္းခံျခင္း၊(၇) သစၥာ = မွန္ကန္ေသာ စကားကိုဆိုျခင္း။(၈) အဓိဌာန္ = ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း။(၉) ေမတၱာ = ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ေနျခင္း။(၁၀) ဥေပကၡာ= ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း အစြန္းႏွစ္ဖက္မွလြတ္ေအာင္ေနျခင္း။
မိမိရဲ႕အလွဴဟာစင္ၾကယ္တဲ႔ အလွဴျဖစ္တဲ႔အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ပစည္းကို စြန္႔ျပီး တဏွာကိုသတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ ဒါနပါရမီေျမာက္ပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းျပဳ ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ အဆိုတြင္ ယတိျပတ္စြန္႔လႊတ္လွဴဒါန္းတာ ျဖစ္ရင္ နိကၡမပါရမီ၊ မိမိဒါန အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အားထုတ္ၾကိဳးစားရတဲဲ႔အတြက္ ၀ီရိယပါရမီ၊ ပညာဆင္ျခင္တုံဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ျပီး လွဴဒါန္းတဲ႔အခါမွာ ပညာပါရမီ၊ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လွဴမယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္မႈနဲ႔လွဴတဲ႔အတြက္ အဓိဌာန္ပါရမီ၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အေပၚ ေစတနာသဒၶါအျပည့္နဲ႔ ေမတၱာထားျပီးလွဴတဲ႔အတြက္ ေမတၱာပါရမီ၊ ဒါနျပဳရာမွာၾကံဳေတြ႕ရတဲ႔ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို သည္းခံေက်ာ္လႊားရတဲ႔အတြက္ ခႏၲီပါရမီ၊ အလွဴရွင္အေေပၚ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ျဖစ္၊ေဘးပရိတ္သတ္ကျဖစ္ျဖစ္ ကဲ႔ရဲ႕တာ၊ ခ်ီးမြမ္းတာကုိိ မတုန္မလႈပ္ သည္းခံႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဥေပကၡာပါရမီ၊ စတဲ႔ ပါရမီ(၁၀)ပါးပါ၀င္ေနသလို ပါရမီျဖည့္ရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ ဒါနတစ္ခုကို ျပဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပါရမီအားလံုး ျပည့္စံုေနတဲ႔ ပါရမီကုသိုလ္ၾကီးတစ္ခု ျပဳလိုက္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လွဴတတ္ဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ္႔မယ္။ ဘယ္လိုလွဴၾကမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္နားလည္သေလာက္ အၾကံျပဳပါရေစ။လွဴတဲ႔ပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔ ေစတနာကို စင္ၾကယ္စြာထားႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ စတဲ႔ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကို လိုခ်င္လို႔ ေလာဘနဲ႔လွဴတဲ႔ အလွဴမ်ိဳး၊ သူမ်ားနဲ႔ဂုဏ္တု ဂုဏ္ျပိဳင္ မခံခ်င္စိတ္နဲ႔လွဴတဲ႔ အလွဴမ်ိဳး၊ သူမ်ားကဲ႔ရဲ႕မွာေၾကာက္လို႔ လွဴတဲ႔အလွဴမ်ိဳး၊ ေစတနာမပါတဲ႔ အလွဴမ်ိဳး၊ အဲဒီလိုအလွဴမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။လွဴတဲ႔ေနရာမွာ နိဗၺာန္ကိုသာ ရည္မွန္းျပီးလွဴပါ။ နိဗၺာန္ကိုသာ ရည္မွန္းျပီးလွဴရင္ ကၽြဲကူးေရပါသလို လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာဆိုတာ အလိုလို ပါျပီးသားပါ။ အရိယာသူေတာ္စင္ မ်ားကလည္း ကိုယ္ခ်မ္းသာဖို႔သက္သက္ကို ရည္စူးျပီးလွဴတာကို အႏွစ္ျမိဳ႕ၾကပါဘူး။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး မိန္႔ဆိုခဲ႔သည္မွာ ''လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာျဖစ္ခ်င္လို႔ ကုသိုလ္လုပ္ရင္ ကုသိုလ္ကံနဲ႔ တဏွာေရာေနတယ္။ ကုသိုလ္လုပ္တာက ကုသိုလ္၊ ''လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာျဖစ္ခ်င္တာက တဏွာေပါ့။ လူ႔ဘ၀၊ နတ္ဘ၀ဆိုတဲ႔ 'ဒုကၡသစၥာ' မထည့္ပါနဲ႔။ ေနာက္ဘ၀ မသာျဖစ္တာ ေကာင္းစားတာလား၊ မသာလြတ္မွေကာင္းစားမွာေပါ့။ ကိုယ္႔မွာလည္း ဒုကၥသစၥာရွိေနပါလ်က္နဲ႔ ေနာက္ဒုကၥသစၥာကို ေတာင့္တဖို႔ လိုပါအုန္းမလား။ ၃၁-ဘံအားလံုးဟာ အနိစၥၾကီးပဲ။ လူျပည္ဆုေတာင္းတာ ေျမၾကီး ၾကီးပြါးဖို႔၊ နတ္ျပည္ဆုေတာင္းတာ အေသထပ္ဖို႔၊ ျဗဟၼာျပည္ဆုေတာင္းတာ မသာၾကီးခ်ဖို႔၊ ဒီဒုကၡသစၥာၾကီး မရခ်င္ရင္ လွဴပါ'' လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။လွဴတဲ႔ေနရာမွာ ပုဗၺ၊ မုဥၥ၊ အပရ ဆိုတဲ႔ ေစတနာသံုးတန္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျပဌာန္းျပီးေတာ့ တဏွာစြဲ ကၽြတ္ကၽြတ္လြတ္လြတ္နဲ႔ စြန္႔လြတ္ျပီးေတာ့ လွဴလိုက္ပါ။ ငါစြဲမထားပါနဲ႔၊ ငါ့ဥစၥာစြဲ မထားပါနဲ႔။ နိကၡမပါရမီေျမာက္ေအာင္ လွဴလိုက္ပါ။ ''ဒါနဆိုတာ ငါ့ပစၥည္းဆိုတဲ႔အစြဲကို စြန္႔လႊတ္ပစ္တာ။ မေမွ်ာ္နဲ႔၊ ေမွ်ာ္ရင္ေခ်ာ္မွာပဲ။ ေမွ်ာ္တာက တဏွာ၊ အက်ိဳးေပးမွာက ေစတနာ။ ေစတနာသန္႔ရွင္းရင္ အက်ိဳးေပးသန္႔ရွင္းမယ္။ ပစၥည္းကို လက္ကလႊတ္ေပမဲ႔ ငါစြဲစိတ္က မလႊတ္မိရင္ ငါ၊ ၀တၳဳ၊ ပုဂၢိဳလ္ စြဲမ်ားေၾကာင့္ ျပိတၱာခန္း တန္း၀င္ၾကရမယ္ '' လို႔ မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ဆံုးမေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ လွဴတဲ႔ေနရာမွာ ဒါနပါရမီသာမက ၀ိရိယပါရမီပါေျမာက္ေအာင္၊ သဟသိကဒါန ေျမာက္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ၀ီရိယစိုက္ထုတ္ျပီး ေ၀ယ်ာ၀စၥကုသိုလ္ကိုပါ ရေအာင္ယူပါ။အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အတြက္ အလိုအပ္ဆံုးအခ်ိန္မွာ အလိုအပ္ဆံုး ပစၥည္း၊ အေထာက္အပံ့ကို ေပးလွဴႏိုင္ေအာင္၊ (ကာေလဒါန)ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြး ကိုယ္႔ကုသိုလ္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ေတြအျဖစ္ ေမတၱာထားျပီး ေလးေလးစားစား ေပးလွဴပါ။ မိမိရဲ႕အလွဴ ေအာင္ျမင္ျပီးေျမာက္တဲ႔အထိ အခက္အခဲမွန္သမွ်ကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားသည္းခံျပီး မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ျပီးလွဴပါ။ မ္ိမိရဲ႕ အလွဴပစၥည္းဟာလည္း ဓမၼိယလဒၶ၊ စင္ၾကယ္စြာရွာေဖြထားတဲ႔ ပစၥည္းျဖစ္ပါေစ။ ခိုး၀ွက္၊ လုယက္၊ အဓမၼရယူထားတဲ႔ပစၥည္း မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ကိုယ္ရဲ႕ေခၽြးႏွဲစာနဲ႔ ရွာေဖြထားတဲ႔ပစၥည္းဟာ အစင္ၾကယ္ဆံုးပါ။ 'အသယွ' ဇာတ္ေတာ္မွာ 'အသယွ' သူေဌးဟာ ရွိသမွ်ပစၥည္း လွဴဒါန္းလိုက္လို႔ကုန္ေတာ့၊ ခုႏွစ္ရက္လံုးလံုး ျမက္ရိတ္ျပီး ေရာင္းရေငြနဲ႔ တစ္မိသားစုလံုး ထမင္းေတာင္မစားဘဲ အငတ္ခံျပီးလွဴဒါန္းလို႔ သိၾကားမင္းရဲ႕ ဗိမာန္ေတာင္ တုန္လႈပ္ပါတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ လွဴတဲ႔အခ်ိန္မွာ ျမင့္ျမတ္တဲ႔အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို လွဴႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခါမွာ အရိယသံဃာေတာ္ၾကီးမ်ား၊ ပေစၥကဗုဒၶါစတဲ႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ရွာရခက္ေလေတာ့ အေကာင္းဆံုးအၾကံျပဳခ်င္တာက သံဃာေတာ္မ်ားကိုရည္မွန္းျပီး လွဴတာပါပဲ။ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးခ်င္းကိုရည္ရြယ္ျပီး လွဴတာထက္ သံဃာေတာ္မ်ားကိုရည္မွန္းျပီး လွဴတာက ပိုျပီးျမင့္ျမတ္ပါတယ္။ ပိုျပီးလည္း အျပစ္ကင္းပါတယ္။လွဴတယ္ဆိုတာ ပစၥည္းရွိမွလွဴႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမိအဘကို လုပ္ေကၽြးတာ၊ သားသမီး မိသားစုကိုလုပ္ေကၽြးတာ၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟကို ေစာင့္ေရွာက္တာလည္း အလွဴေတြပါပဲ။ မိမိရဲ႕ပညာကို မွ်ေ၀တာ၊ မိမိရဲ႕လုပ္အားကိုမွ်ေ၀တာ၊ မိမိရဲ႕အားလပ္ခ်ိန္ကို လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ လုပ္ေဆာင္ေပးတာေတြဟာလည္း ပညာအလွဴ၊ လုပ္အားအလွဴ၊ အခ်ိန္အလွဴေတြပါပဲ။ ''မရွိလို႔မလွဴ မလွဴလို႔မရွိ'' ဆိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ မရွိေပမယ္႔လည္းလွဴႏိုင္ပါတယ္။ လွဴခ်င္စိတ္မရွိလို႔သာ မလွဴၾကတာပါ။ လွဴခ်င္တဲ႔ သဒၶါစိတ္ရွိရင္ ဘုရားအေလာင္းယုန္မင္းေတာင္မွ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မီးပံုထဲခုန္ခ်ဆင္းျပီး လွဴခဲ႔ေသးတာပဲ။ ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္ကေန ေသြး၊ မ်က္ၾကည္လႊာ လွဴႏိုင္ပါတယ္။ အေရးၾကီးတာက လွဴခ်င္တဲ႔သဒၶါစိတ္ရွိဖို႔ပါပဲ။ လွဴခ်င္တဲ႔သဒၶါစိတ္ထက္သန္ဖို႔ပါပဲ။ေလာကီအရၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အရာရာကုိစြတ္လႊတ္ နိဗၺာန္လမ္းကိုသာ ေရာက္ရွိေရးအတြက္ တရားဓမၼကိုက်င့္ၾကံအားထုတ္ေနေသာ ဘိကၡဳအရွင္သူျမတ္ေတြ၊ ေရွးကျပဴဖူးေသာကံမေကာင္းရွာလို႔ ဒုကၡိတျဖစ္ရျပီး လုပ္မစားႏိုင္ေသာ မသန္စြမ္းသူေတြ၊ ပ႗ိရူပေဒသ အမီွမရလို႔ ငယ္စဥ္က ပညာသင္ခြင့္ေကာင္းေကာင္းမရၾကလို႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ခက္ခဲျပီး ဆင္းရဲေနၾကေသာ မရွိဆင္းရဲသားမ်ား ကို လွဴဒါန္းရတာဟာ ေလာကၾကီးကိုဟန္ခ်က္ညီေအာင္၊ မွ်တေအာင္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ လွဴတတ္မယ္ဆိုရင္ လွဴတယ္ဆိုတာ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာအက်ိဳးကို ရရွိတာပါ။ လူတိုင္းလူတိုင္း ကလ်ာဏပုထုဇဥ္တိုင္း ဒါနအမႈကိုေတာ့ ျပဳသင့္ၾကပါတယ္။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ မပါရင္ သန္းေခါင္လကြယ္၊ ေတာအုပ္လယ္၌ အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ရသူလို သံသရာလမ္းမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနရမွာပါ လို႔ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဆံုးမေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ဤစာေစာင္ကို ဖတ္ရႈၾကရေသာ ဓမၼခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔သည္ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔ကို လွဴႏိုင္၊ ေပးႏိုင္၊ ေကၽြးႏိုင္၊ ကမ္းႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းသူေတာ္ျမတ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။ ဤစာေစာင္ကို ဖတ္ရႈျပီးခ်ိန္မွစ၍ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းအေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစရန္ လွဴတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူး၊ ပုဂၢိဳလိျမတ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။ တေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ပီယစကၡဳ ခ်စ္ခင္ေသာမ်က္လံုးျဖင့္ၾကည့္ရႈႏိုင္ၾကျပီး သူေတာ္ေကာင္းတရား လက္ကိုင္ထားႏိုင္ၾက၍ သံသရာ၀႗္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါေစၾကာင္း တိုက္တြန္းႏွဳိးေဆာ္ရင္း ဤစာေစာင္ျဖင့္ ဓမၼဒါန ျပဳအပ္ပါသည္။ေရနံသာေမာင္ဘဲ၏ ဓမၼဒါနၿဖစ္သည္ ... ။
သုခကာမီ ပညာေရးေက်ာင္း ကထိန္ပြဲ
2010년 1월 23일 토요일
2010년 1월 19일 화요일
ပုဗၺနိမိတ္ၾကီး ၃၂ ပါး (တစ္နည္း) အံ့ဖြယ္ၾကီး -၃၂ ပါး အေၾကာင္း
- ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးဘဝ ပဋိသေႏၶ တည္ေနေတာ္မႈေသာ အခါတို႔၌
ျဖစ္ေပၚလာျမဲ ဓမၼနိယာမ=ဓမၼတာျဖစ္ကုန္ေသာ အလြန္ထူးျခား ၾကီးမားဆန္းၾကယ္ေသာ
အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ပညာရွိတို႔အဖို႔ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ပဋိသေႏၶတည္ေနျပီဟု
ၾကိဳတင္၍ သိႏိုင္ေၾကာင္း ပုဗၺနိမိတ္ၾကီး(၃၂)မ်ဳိးတို႔သည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာၾကကုန္၏၊
ထိုပုဗၺနိမိတ္ၾကီး (၃၂)ပါးတို႔ကုိ ဇာတ္အ႒ကထာ နိဒါန္း၌လာရွိေသာအတိုင္း ေဖာ္ျပေရးသား
အပ္ပါသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႔ ပဋိသေႏၶတည္ေနေသာအခါ
(၁) တစ္ေသာင္းေသာ စၾကၤာဝဠာတိုက္တို႔၌ မႏႈိင္ယွဥ္နိုင္ေသာ အလင္းေရာင္ၾကီး ပ်ံ႕ႏွ႔ံ၏။ - (၂) ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ဘုန္းအသေရေတာ္ကို ရႈေမွ်ာ္ဖူးျမင္လိုၾကသည့္ ပမာ မ်က္စိ
ႏွစ္ကြင္း အလင္းမရေနခဲ့ၾကရေသာ သူတို႔သည္ ထိုခဏ၌ ျမင္ၾကကုန္၏။ - (၃) နားပင္းကုန္ေသာ သူတို႔သည္လည္း နားအပင္းေပ်ာက္ကာ အသံကို ၾကားၾကကုန္၏။
- (၄) အ-သျဖင့္ စကားမေျပာႏိုင္ေသာ သူတို႔သည္လည္း ထိုခဏ၌ အ-အေပ်ာက္ကာ စကား
ေျပာလာၾကကုန္၏။ - (၅) ကုန္း-ကြ-ေကာက္-ခြင္ေသာ ကိုယ္ရွိေသာသူတို႔လည္း ထိုခဏ၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာကိုယ္ရွိၾက
ကုန္၏။ - (၆) ေျခဆြံ႕ေသာသူ(မသြားႏိုင္သူ)တို႔လည္း ထိုခဏ၌ အဆြံ႕ေပ်ာက္ကာ ေျချဖင့္ ေကာင္းစြာ
သြားလာႏိုင္ၾကကုန္၏။ - (၇) ေႏွာင္အိမ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔(ထူး-ထိတ္-သံ ေျခက်ဥ္းစသည္)၌ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းကို ခံလ်က္ေနၾက
ရေသာ သူတို႔သည္လည္း ထိုခဏ၌ ထိုေႏွာင္အိမ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွ ကႊ်တ္လြတ္
ၾကကုန္၏။ - (၈) အလံုးစံုေသာ ငရဲဘံုတို႔၌ ငရဲမီး ျငိမ္ေအးကုန္၏။
- (၉) ျပိတၱာဘံု(ျပိတၱာေလာက) ၌ ဆာေလာင္ျခင္း ေရသိပ္(ေရငတ္)ျခင္း ကင္းစဲျငိမ္းေအး၏။
- (၁၀) တိရိစၦာန္တို႔အား ေဘးရန္ တစ္စံုတရာမွ်မရွိ၊(ေဘးခပ္သိမ္းမွ လြတ္ျငိမ္းၾကရကုန္၏။
- (၁၁) ေရာဂါရွိေသာ သတၱဝါခပ္သိမ္းတို႔ ထိုေရာဂါဟူသမွ်တို႔မွ လြတ္ျငိမ္းေပ်ာက္ကင္းၾကကုန္၏။
- (၁၂) သတၱဝါခပ္သိမ္းတို႔သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ၾကည္ႏႈးခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ စကားကိုသာေျပာဆိုၾက
ကုန္၏။ - (၁၃) ျမင္းတို႔သည္ ခ်ဳိးျမိန္သာယာစြာေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ရႊင္လန္းျမဴးတူးစြာ ဟီးၾကကုန္၏။
- (၁၄) ဆင္တို႕သည္ ခ်ဳိးျမိန္သာယာစြာေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ရႊင္လန္းျမဴးတူးစြာ ျမည္ၾကကုန္၏
- (၁၅) စည္း ေစာင္းညွင္းစေသာ တူရိယာမ်ဳိး ခပ္သိမ္းတို႔သည္ မတီးမမႈတ္အပ္ပါဘဲလွ်က္ မိမိတို႔
အလိုလို မိမိတို႔ျမည္ၾကေသာ အသံကို ရင့္သီးက်ဴးျမည္ၾကကုန္၏။ - (၁၆) လူတို႔၏ လက္ေကာက္-ေျခက်ဥ္း-အစရွိေသာ အဆင္တန္ဆာတို႔သည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု
မထိမခိုက္မိၾကပဲလွ်က္ အလိုအေလွ်ာက္ အသံျမည္ကုန္၏။ - (၁၇) အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာ လဟာခပင္း ရႈျမင္ကြင္းတို႔သည္သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ၾကကုန္၏
- (၁၈) သတၱဝါတို႔အား ေအးျမခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစလွ်က္ ႏႈးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာ ေလျပည္
ေလညွင္းတို႔သည္ ျဖည္းညွင္းသာယာ တိုက္ခတ္လာကုန္၏။ - (၁၉) အခါမဲ့ မိုးၾကီးရြာသြန္းလာ၏။(မိုးရြာခ်ိန္မဟုတ္ဘဲ အုတ္အုတ္သဲသဲ လြန္ကဲသည္းထန္စြာ
မိုးၾကီး ရြာသြန္းလာ၏။ - (၂၀) မဟာပထဝီ ဤေျမၾကီးမွလည္း ေရသည္အလိုလို စိမ့္ထြက္ကာထိုထိုဤဤ စီးသြားေလ၏
- (၂၁) ငွက္အမ်ား ေကာင္းကင္၌ ပ်ံသန္းျခင္းကိုမျပဳၾက။(ထိုခဏ၌ ေကာင္းကင္၌ ပ်ံသြားျခင္းမရွိ)
- (၂၂) တသုန္သုန္ တသြင္သြင္ အစဥ္မျပတ္ စီးသြား စုန္ဆင္းျမဲျဖစ္ေသာ ျမစ္ေရအယဥ္တို႔သည္
အရွင္ကေငါက္၍ ေၾကာက္ရြ႔ံရပ္နားသည့္ ကႊ်န္အလား စီးသြားစုန္ဆင္းျခင္းမရွိဘဲ ပကတိ
ရပ္တန္႔ျငိမ္သက္၍ ေနကုန္၏။ - (၂၃) မဟာသမုဒၵရာ၌ ပကတိက ငန္သည့္အရသာ ရွိေသာေရသည္ ထိုခဏ၌ ခ်ဳိျမိန္၍
လာေပ၏။ - (၂၄) အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ အဆင္းသံုးျဖာ ၾကာငါးမ်ဳိးငါးပါးတို႔ ျဖန္႔လႊားဖံုးလႊမ္းလ်က္
ရွိကုန္၏။(ေရကန္ေရအိုင္တိုင္း ၾကာမ်ဳိးငါးပါးျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ ေရမ်က္နွာျပင္ရွိ၏။ - (၂၅) အလံုးစံုေသာ ၾကည္းပန္း(ကုန္းပန္း) ေရပန္းတို႔သည္ ထိုခဏ၌ တျပိဳင္နက္ပြင့္ၾကကုန္၏။
- (၂၆) သစ္ပင္တို႔၏ ပင္လံုးပင္စည္တို႔၌ ခႏၶပဒုမေခၚ ပင္စည္ပန္းတို႔ အဆန္းတၾကယ္ ပြင့္ၾက
ကုန္၏။ - (၂၇) သစ္ပင္တို႔၏ အခက္တို႔၌ သာခါပဒုမ-မည္ေသာ အခက္ပန္းတို႔ အဆန္းတၾကယ္
ပြင့္ၾကကုန္၏။ - (၂၈) သစ္ပင္တို႔၏ အႏြယ္တို႔၌ လတာပဒုမ-မည္ေသာ အႏြယ္ပန္းတို႔ အဆန္းတၾကယ္
ပြင့္ၾကကုန္၏။ - (၂၉) ဒ႑ပဒုမ-မည္ေသာ အရိုးတံ ပန္းတို႔သည္လည္း ကုန္းေျမတခြင္ ေက်ာက္ျဖာအျပင္တို႔ကို
ေဖာက္ထြင္းကာ ခုနစ္ဆင့္ျဖစ္၍ ပြင့္ထါန္းေပၚထြက္ လာကုန္၏။ - (၃၀) ေကာင္းကင္၌ ပဒုမာ ၾကာပန္းတို႔သည္ ေအာက္သို႔တူရႈ မ်က္ႏွာမႈလ်က္ တြဲရရြဲ
ဆြဲၾကကုန္၏။ - (၃၁) အရပ္ထက္ဝန္းက်င္မွ ပန္းမိုးတို႔ တျဖိဳးျဖိဳး ရြာသြန္းကုန္၏။
- (၃၂) ေကာင္းကင္၌ နတ္ျဖစ္ တူရိယာ တို႔လည္း မတီးမမႈတ္ရပဲ အလိုအေလ်ာက္ အသံျမည္
ၾကကုန္၏။
2009년 12월 3일 목요일
မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ႔ "မဃေဒ၀လကၤာသစ္"
က်ိဳးျပစ္မသိ၊ မရွိဥာဏ၊ မုိက္၀ါဒႏွင္႔၊ လူ႔ဗာလမ်ိဳး၊ လေနမုိးကုိ၊ မ်က္ျငိဳးျငဴစူ၊ ဆဲေရးမူလည္း၊ ဆဲသူလူႏြမ္း၊ သြမ္းသာသြမ္း၏၊ သြားလမ္းအညီ၊ ရာသီပကၡ၊ ကာလမေရြ႔၊ သာေလ႔ပူေလ႔၊ ရြာျမဲေလ႔တုိင္း၊ ျပကေတ႔အရုိး၊ လေနမုိးတုိ႔၊ ႏြမ္းညိႈးဂုဏ္၀ါ၊ ဘယ္ပ်က္ရာလိမ္႔။ (ပုဒ္ေရ ၂၆၃)
ေလာင္ျခစ္ပြက္ဆူ၊ မ်က္ထြက္သူကုိ၊ တုံ႔မူအမ်က္၊ ျပန္မထြက္က၊ ေအာင္ခက္ႏိုင္ခဲ၊ စစ္ေျမထဲ၀ယ္၊ ေအာင္ပဲြရသည္၊ သူဟုမည္ရွင္႔၊ မၾကည္စိတ္စက္၊ အမ်က္ထြက္သူ၊ ထိုသည္႔သူႏွင္႔၊ အတူျပန္လ်က္၊ မ်က္မာန္ထြက္ေသာ္၊ ေရွ႔ထက္ေနာက္လူ၊ မုိက္ေသာဟူ၏။ (ပုဒ္ေရ ၂၆၃)
မူနည္ယုတ္မာ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္စြာျဖင္႔၊ ဣသာသေဘာ၊ ျပန္႔ေျပာမ်ားသူ၊ ေခြးနွင္႔တူ၏၊ ေခြးဟူတုံက၊ လွမလွႏွင္႔၊ ဟီနဥကၠ႒္၊ ယုတ္ျမတ္လူရွင္၊ ပ်ိဳအုိသြင္လည္း၊ ျမင္ျမင္သမွ်၊ သြားကုိျပ၍၊ ေဒါသမ်က္ဆူ၊ ဟိန္းျငဴစူ၏။ (ပုဒ္ေရ ၂၃၅)
ေလာဘေဒါသ၊ ေမာဟအဟုန္၊ ဆတ္ဆတ္ခုန္၍၊ သည္းတုန္အူလႈိက္၊ မမူထုိက္ရွင္႔၊ သူမုိက္သေဘာ၊ စရိုက္ေျပာလ်က္၊ ကုေဒၶါဓမၼံ နဇာနာတိ၊ အစရွိသား၊ ပါဠိေဒသနာ၊ ေဟာမိန္႔မွာတုိင္း၊ မွန္စြာစင္စစ္၊ ေဒါသျဖစ္က၊ က်ိဳးျပစ္တရား၊ မသိျငားဘူး။ (ပုဒ္ေရ ၂၃၄)
ရထားစက္ဟုန္၊ လည္သုန္သုန္ကုိ၊ မတုန္မလႈပ္၊ တည္ေစခ်ဳပ္သုိ႔၊ ဟုပ္ဟုပ္အမ်က္၊ ေကာဓစက္ကုိ၊ ဥာဏ္လက္သိမ္းအုပ္၊ လည္မလႈပ္ေအာင္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျငား၊ ထုိသူ႔အားလွ်င္၊ ဘုရားတကာ၊ အရိယာတုိ႔၊ လြန္စြာ မျငီး၊ ဘ၀ဂ္တီးေအာင္၊ ေကာင္းခ်ီးေခၚျပဳ၊ သာဓုထပ္မွ်၊ ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ (ပုဒ္ေရ ၂၃၄)
ဗာလအလုိ၊ သ၀န္တုိႏွင္႔၊ ကုိယ္ကုိေထာင္လႊား၊ အျမတ္ထား၍၊ သူ႔အားႏွိမ္႔ခ်၊ ျပဳတတ္ၾကမူ၊ မလွက်ိဳးမဲ႔၊ ဂုဏ္ခ်ိဳ႔တဲ႔လ်က္၊ ကဲ႔ရဲ႔ေဘးဒဏ္၊ ကုိယ္ကုိျပန္ျပီး၊ ဧကန္မုခ်၊ ဒုကၡကုိယ္မွာ၊ ေရာက္တတ္စြာခဲ႔…. (ပုဒ္ေရ ၂၀၃)
ေလာင္ျခစ္ပြက္ဆူ၊ မ်က္ထြက္သူကုိ၊ တုံ႔မူအမ်က္၊ ျပန္မထြက္က၊ ေအာင္ခက္ႏိုင္ခဲ၊ စစ္ေျမထဲ၀ယ္၊ ေအာင္ပဲြရသည္၊ သူဟုမည္ရွင္႔၊ မၾကည္စိတ္စက္၊ အမ်က္ထြက္သူ၊ ထိုသည္႔သူႏွင္႔၊ အတူျပန္လ်က္၊ မ်က္မာန္ထြက္ေသာ္၊ ေရွ႔ထက္ေနာက္လူ၊ မုိက္ေသာဟူ၏။ (ပုဒ္ေရ ၂၆၃)
မူနည္ယုတ္မာ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္စြာျဖင္႔၊ ဣသာသေဘာ၊ ျပန္႔ေျပာမ်ားသူ၊ ေခြးနွင္႔တူ၏၊ ေခြးဟူတုံက၊ လွမလွႏွင္႔၊ ဟီနဥကၠ႒္၊ ယုတ္ျမတ္လူရွင္၊ ပ်ိဳအုိသြင္လည္း၊ ျမင္ျမင္သမွ်၊ သြားကုိျပ၍၊ ေဒါသမ်က္ဆူ၊ ဟိန္းျငဴစူ၏။ (ပုဒ္ေရ ၂၃၅)
ေလာဘေဒါသ၊ ေမာဟအဟုန္၊ ဆတ္ဆတ္ခုန္၍၊ သည္းတုန္အူလႈိက္၊ မမူထုိက္ရွင္႔၊ သူမုိက္သေဘာ၊ စရိုက္ေျပာလ်က္၊ ကုေဒၶါဓမၼံ နဇာနာတိ၊ အစရွိသား၊ ပါဠိေဒသနာ၊ ေဟာမိန္႔မွာတုိင္း၊ မွန္စြာစင္စစ္၊ ေဒါသျဖစ္က၊ က်ိဳးျပစ္တရား၊ မသိျငားဘူး။ (ပုဒ္ေရ ၂၃၄)
ရထားစက္ဟုန္၊ လည္သုန္သုန္ကုိ၊ မတုန္မလႈပ္၊ တည္ေစခ်ဳပ္သုိ႔၊ ဟုပ္ဟုပ္အမ်က္၊ ေကာဓစက္ကုိ၊ ဥာဏ္လက္သိမ္းအုပ္၊ လည္မလႈပ္ေအာင္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ျငား၊ ထုိသူ႔အားလွ်င္၊ ဘုရားတကာ၊ အရိယာတုိ႔၊ လြန္စြာ မျငီး၊ ဘ၀ဂ္တီးေအာင္၊ ေကာင္းခ်ီးေခၚျပဳ၊ သာဓုထပ္မွ်၊ ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ (ပုဒ္ေရ ၂၃၄)
ဗာလအလုိ၊ သ၀န္တုိႏွင္႔၊ ကုိယ္ကုိေထာင္လႊား၊ အျမတ္ထား၍၊ သူ႔အားႏွိမ္႔ခ်၊ ျပဳတတ္ၾကမူ၊ မလွက်ိဳးမဲ႔၊ ဂုဏ္ခ်ိဳ႔တဲ႔လ်က္၊ ကဲ႔ရဲ႔ေဘးဒဏ္၊ ကုိယ္ကုိျပန္ျပီး၊ ဧကန္မုခ်၊ ဒုကၡကုိယ္မွာ၊ ေရာက္တတ္စြာခဲ႔…. (ပုဒ္ေရ ၂၀၃)
2009년 8월 9일 일요일
ေကာလာဟလငါးပါးအေၾကာင္း
ေကာလဟာလဟူသည္ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ဤသို႔ျဖစ္ေတာ့မည္တဲ့ဟု မျဖစ္မီကၾကိဳတင္၍ သတင္းစကား
တစ္ဦး ႏွစ္ဦးကစ၍ အမ်ားအျပားစုေပါင္းကာ စကားတူ အသံတူ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ဳိးကို ဆိုလို
ပါသည္။
ဤအရာတြင္ ေနာက္ေနာင္အခါ အမွန္မုခ် ျဖစ္ေပၚလာမည္ကို မျဖစ္ေပၚမီေဝးလံစြာေသာ အခိ်န္ကာလ
ၾကိဳတင္၍ ေရွးေျပးနိမိတ္အေနျဖင့္ လူအမ်ားစုရံုကာ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ဳိးကိုသာ
ေကာလဟာလ ဟူ၍ဆိုလိုသည္၊ထိုထိုျမိဳ႕ရြာစသည့္တို႔၌ ေရာက္တတ္ရာရာ အမွန္လည္းမျဖစ္လာႏိုင္ပါပဲလွ်က္
စၾကာမင္း ေပၚေတာ့မည္တဲ့ အစရွိသည္ျဖင့္အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ဳိးကို
ဆိုလိုသည္မဟုတ္။
ေလာက၌ ၾကိဳတင္၍ နိမိတ္ေရွ႔ေျပးအေနျဖင့္ ထိုအုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ျခင္း ေကာလဟာလသည္-
(၁) ကပၸေကာလာဟလ
(၂) စကၠဝတၱိေကာလာဟလ
(၃)ဗုဒၶေကာလာဟလ
(၄)မဂၤလေကာလာဟလ
(၅)ေမာေနယ်ေကာလာဟလ-ဟူ၍ငါးမ်ဳိးရွိ၏။ ထိုငါးမ်ဳိးတို႔တြင္
(၁) ကပၸေကာလာဟလ
ကဗၻာၾကီး ပ်က္ေတာ့မည္ဟု အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ျခင္းကို ကပၸေကာလာဟလဟူ၍ေခၚဆို၏။ကဗၻာပ်က္လုနီးလာေသာ
အခါ မပ်က္မီႏွစ္ေပါင္းတသိန္းက ၾကိဳတင္၍ ေလာကဗ်ဴဟာ အမည္ရွိေသာ ကာမာဝစရနတ္တို႔သည္ နိျမန္းေသာအဝတ္တို႔ကို
ဝတ္ဆင္ၾကျပီးလွ်င္ ဆံပင္ကိုဖားယားခ်ကုန္၍ ငိုယိုေသာမ်က္ႏွာမွ မ်က္ရည္တို႔ကို သုတ္ကာသုတ္ကာအလြန္မသက္သာေသာ
အသြင္အျပင္ အျခင္းအရာတို႔ျဖင့္ လူတို႔သြားလာရာ ခရီးလမ္းတို႔၌ လွည့္လည္ၾကကုန္လွ်က္---
အခ်င္းတို႔…. ဤႏွစ္မွစ၍ေနာက္ အႏွစ္တသိန္းလြန္ေသာ အခါ၌ ဤကဗၻာေလာကၾကီးသည္ပ်က္စီးေတာ့ေပမည္၊မဟာသမုဒၵရာ
သည္ ခန္းေျခာက္ေတာ့မည္၊မဟာသမုဒၵရာသည္လည္းေျခာက္ခန္းေတာ့မည္၊ပထယီေျမၾကီးသည္၎၊ျမင္းမိုရ္ေတာင္မင္းသည္
၎၊ဤအလံုးစုံတို႔သည္(မီးဖ်က္မည့္ကဗၻာျဖစ္လွ်င္)မီးေလာင္၍ပ်က္စီးကုန္လိမ့္မည္၊(ေရဖ်က္မည့္ကဗၻာျဖစ္လွ်င္)ေရလႊမ္းမိုး၍
ပ်က္စီးကုန္လိမ့္မည္၊(ေလဖ်က္မည့္ကဗၻာျဖစ္လွ်င္)ေလျပင္းေလၾကမ္းတိုက္ခတ္၍ ပ်က္စီးကုန္လိမ့္မည္၊ျမင္းမိုရ္ သမုဒၵရာတို႔၏
တည္ရာ ဤမဟာပထဝီေျမၾကီးမွသည္ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္ ဤကဗၻာေလာကၾကီး ပ်က္စီးလိမ့္မည္၊အိုအခ်င္းတို႔…သင္တို႔
သည္ ေမတၱာတရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့၊ကရုဏာတရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့၊မုဒိတာတရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့၊
ဥေပကၡာျဗဟၼစိုရ္ တရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့။အမိ အဖတို႔ကို ရိုေသစြာ ျပဳစုလုပ္ေၾကြးၾကကုန္ေလာ့၊သက္ၾကီးသူအို
ရိုေသထိုက္သူတို႔ကို ရိုေသၾကကုန္ေလာ့၊ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌ အစဥ္ႏိႈးၾကားၾကကုန္ေလာ့၊မေမ့မေလ်ာ့ၾကကုန္လင့္….
ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ၾကားသိေလာက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏၊ဤသို႔ေၾကြးေၾကာ္သည္ကို အေၾကာင္းအစျပဴ၍
ကဗၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မည္တဲ့…ကဗၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မည္တဲ့ ဟူ၍ လူအမ်ားစုရံုးကာ ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္
ေျပာဆိုၾကျခင္းကို ကပၸေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆိုၾကပါသည္။
(၂) စကၠဝတၱိေကာလဟလ
လူ႔ျပည္ေလာက၌(အရံကႊ်န္းငယ္ႏွစ္ေထာင္ႏွင့္တကြ ကႊ်န္းၾကီးေလးကႊ်န္း လူ႔ျပည္တဝွန္းလံုးကို သိမ္းက်ဴံး
အစိုးရေသာ စၾကဝေတးမင္း ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္တဲ့ ဟုလူအေပါင္းတို႔ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ျခင္းကို
စကၠဝတၱိ ေကာလာဟလဟူ၍ ေခၚဆို၏။လူ႔ျပည္ေလာက၌ စၾကဝေတးမင္း ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္ကို ၾကိဳတင္
သိရွိၾကကုန္ေသာ ေလာကပါလ ကာမာဝစရနတ္တို႔သည္ သၾကဝေတးမင္း မျဖစ္ေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္းတရာက
ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားလာရာခရီးလမ္းမတို႔၌ လွည့္လည္ၾကကုန္လွ်က္…
အခ်င္းတို႔…ဤေန႔မွေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းတရာ ေစ့ေရာက္ေသာအခါ ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ စၾကဝေတးမင္း
ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာ လိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ ၾကားသိေလာက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက
ကုန္၏။ဤသို႔ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစျပဳ၍ စၾကဝေတးမင္း ေပၚေတာ့မည္တဲ့…စၾကဝေတးမင္း
ေပၚေတာ့မည္တဲ့ ဟူ၍ လူအမ်ားစုရံုကာ ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုျခင္းကို စကၠဝတၱိ
ေကာလာဟလ ဟူ၍ ေခၚဆို၏။
(၃) ဗုဒၶေကာလာဟလ
လူ႔ျပည္ေလာက၌ဘုရားပြင့္ေတာ့မည္တဲ့ဟု လူအေပါင္းတို႔ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ျခင္းကိုဗုဒၶေကာလာဟလ
ဟူ၍ေခၚဆို၏၊ လူ႔ျပည္ေလာက၌ သဗၺညဴျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ထြန္းေတာ္မႈလာေတာ့မည္ကို ၾကိဳတင္သိရွိၾကကုန္
ေသာ သုဒၶါဝါသျဗဟၼာၾကီးတို႔သည္ ကိုယ္၌ ျဗဟၼာတို႔၏ အဝတ္အစား အဆင္တန္းဆာတို႔ကို ဝတ္ဆင္ၾကကုန္၍
ဦးေခါင္း၌ ျဗဟၼာတို႔၏ မကိုဋ္သရဖူကို ေဆာင္ၾကကုန္ျပီးလွ်င္ ၾကည္လင္ရႊင္လန္း ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ရွိၾက
လွ်က္ ဘုရားမပြင့္မီ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ကပင္ ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားလာရာ ခရီးလမ္းမတို႔၌ လွည့္လည္ၾက
ကုန္လ်က္…
အခ်င္းတို႔…ယေန႔မွေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ ေစ့ေရာက္ေသာအခါ ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ သဗၺညဴ
ျမတ္စြာဘုရား ထင္ရွားပြင့္ေပၚေတာ္ မႈလိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ ၾကားသိေလာက္ေအာင္
ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏၊ ဤသို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစုျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မႈေတာ့မည္
တဲ့… ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မႈေတာ့မည္တဲ့ ဟူ၍လူအမ်ားစုရံုးကာ ေနရာအႏွ႔ံ အျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္
ေျပာဆိုၾကျခင္းကို ဗုဒၶေကာလာဟလ ဟူ၍ ေခၚဆို၏။
(ဤဗုဒၶေကာလာဟလအရာ၌ ဘုရားမပြင့္မီ အႏွစ္တစ္ေထာင္က ၾကိဳတင္၍ ဗုဒၶေကာလာဟလ ျဖစ္ေပၚလာ
၏ ဟူေသာ စကားကို ပြင့္ေတာ္မႈလတံ့ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ အသက္တမ္း ေခတ္အားေလွ်ာ္စြာ သာလွ်င္
မိန္႔ဆိုေသာစကားဟူ၍ မွတ္သားရာ၏။ပြင့္ေတာ္မငၾကမည့္ ဘုရားရွင္ဟူသမွ်အတြက္ အသက္တမ္းေခတ္ကို
မငဲ့ဘဲ မ္ိန္႔ဆိုေသာ သာမညစကားဟူ၍ မမွတ္သားရာ။ အေၾကာင္းကိုဆိုေသာ္…အသက္တမ္းရွည္ေသာေခတ္၌
ပြင့္ေတာ္မႈၾကသည္႔ ဒီပကၤရမင္းသား၊ေကာ႑ညမင္းသား၊မဂၤလမင္းသား စသည္တို႔မွာ ဘုရားျဖစ္ရန္ လူ႔ျပည္
သို႔သက္ဆင္း၍ လူအျဖစ္ျဖင့္ မင္း၏စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာကို ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းခန္႔ ကိုးေထာင္ခန္႔စသည္
ၾကာျမင့္ေအာင္ ခံစံျပီးမွ ေတာထြက္၍ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မႈၾကကာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မႈၾကကုန္၏၊
ဗုဒၶေကာလာဟလမွာလည္းအစဦးစြာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေပၚျပီးမွ ထိုေကာလဟလအရ စၾကာဝဠာတိုက္ေသာင္း
ရွိနတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတို႔ အေလာင္းေတာ္နတ္သားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေတာင္းပန္းၾကျမဲျဖစ္၏။ထိုသို႔ေတာင္းပန္ၾကျမဲ
ျဖစ္၏။ထိုသို႔ေတာင္းပန္၍ အေလာင္းေတာ္နတ္သား၏ဝန္ခံခ်က္ကိုရမွသာ သုဒၶါဝါသ ျဗဟၼာၾကီးတို႔ လူ႔ျပည္
ေလာက၌ ျဖစ္ေပၚျပီးသည့္ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္မက ငါးေထာင္မက ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းခန္႔
ကိုးေထာင္ခန္႔ၾကာျမင့္ျပီးမွ သက္ေတာ္ရွည္ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ပြင့္ေတာ္မႈၾကသျဖင့္ ဗုဒၶေကာလာဟလ အတြက္
အႏွစ္တေထာင္ ဆိုေသာစကားကို ဘုရားရွင္တိုင္းအတြက္ မိန္႔ဆိုေသာစကားဟူ၍ မမွတ္ယူဘဲ ေဂါတမျမတ္စြာ
ဘုရားကဲ့သို႔ သက္တမ္းတိုးေတာ္မႈၾကေသာ ဘုရားရွင္တို႔အတြက္သာ မိန္႔ဆိုေသာ စကားဟူ၍ မွတ္သင့္ေပ၏။)
(၄) မဂၤလာေကာလာဟလ
မဂၤလာတရား၏ သေဘာသြား အနက္အဓိပၸါယ္ကို အတိအက်အမွန္အတိုင္း မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၾကဘဲလ်က္ သူတစ္မ်ဳိး ငါတစ္မ်ဳိး လူအမ်ားစုရံုကာ ဤအရာကို မဂၤလာတရားေခၚ၏၊ဤအရာကို မဂၤလာတရားေခၚ၏ ဟူ၍
မိမိတို႔ထင္ျမင္ရာ ကိုမဂၤလာတရားဟု အသီးသီး ေျပာၾကားၾကကာ မဂၤလာတရားဟူသည္ ဤအရာတဲ့ ဟူ၍
အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ျခင္းကို မဂၤလာေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆို၏၊ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ မဂၤလာတရား
ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေတာ္မႈလိမ့္မည္ကို ၾကိဳတင္သိရွိၾကကုန္ေသာ သုဒၶါဝါသ ျဗဟၼာၾကီးတို႕သည္
မဂၤလာတရားကို လိုလားေတာင့္တၾကသည့္ လူတို႔၏ စိတ္အၾကံကို သိၾကကုန္သျဖင့္ မဂၤလာတရားကို
ျမတ္စြာဘုရား မေဟာၾကားမီ တဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ကပင္ ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားရာ ခရီးလမ္းမတို႔၌လွည့္လည္ၾကကုန္
လွ်က္…..အခ်င္းတို႔…ယေန႔မွေနာက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ေစံေရာက္ေသာအခါ မဂၤလာတရားကို ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာၾကားေတာ္မႈလိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ၾကားသိေလာက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။
ဤသို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစျပဳ၍ မဂၤလာတရားႏွင့္စပ္၍ လူအမ်ား စုရံုကာ ေနရာအႏွ႔ံအျပား
၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုၾကျခင္းကို မဂၤလေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆိုၾကသည္။
တစ္ဦး ႏွစ္ဦးကစ၍ အမ်ားအျပားစုေပါင္းကာ စကားတူ အသံတူ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ဳိးကို ဆိုလို
ပါသည္။
ဤအရာတြင္ ေနာက္ေနာင္အခါ အမွန္မုခ် ျဖစ္ေပၚလာမည္ကို မျဖစ္ေပၚမီေဝးလံစြာေသာ အခိ်န္ကာလ
ၾကိဳတင္၍ ေရွးေျပးနိမိတ္အေနျဖင့္ လူအမ်ားစုရံုကာ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ဳိးကိုသာ
ေကာလဟာလ ဟူ၍ဆိုလိုသည္၊ထိုထိုျမိဳ႕ရြာစသည့္တို႔၌ ေရာက္တတ္ရာရာ အမွန္လည္းမျဖစ္လာႏိုင္ပါပဲလွ်က္
စၾကာမင္း ေပၚေတာ့မည္တဲ့ အစရွိသည္ျဖင့္အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ ေျပာဆိုၾကျခင္းမ်ဳိးကို
ဆိုလိုသည္မဟုတ္။
ေလာက၌ ၾကိဳတင္၍ နိမိတ္ေရွ႔ေျပးအေနျဖင့္ ထိုအုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ျခင္း ေကာလဟာလသည္-
(၁) ကပၸေကာလာဟလ
(၂) စကၠဝတၱိေကာလာဟလ
(၃)ဗုဒၶေကာလာဟလ
(၄)မဂၤလေကာလာဟလ
(၅)ေမာေနယ်ေကာလာဟလ-ဟူ၍ငါးမ်ဳိးရွိ၏။ ထိုငါးမ်ဳိးတို႔တြင္
(၁) ကပၸေကာလာဟလ
ကဗၻာၾကီး ပ်က္ေတာ့မည္ဟု အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ျခင္းကို ကပၸေကာလာဟလဟူ၍ေခၚဆို၏။ကဗၻာပ်က္လုနီးလာေသာ
အခါ မပ်က္မီႏွစ္ေပါင္းတသိန္းက ၾကိဳတင္၍ ေလာကဗ်ဴဟာ အမည္ရွိေသာ ကာမာဝစရနတ္တို႔သည္ နိျမန္းေသာအဝတ္တို႔ကို
ဝတ္ဆင္ၾကျပီးလွ်င္ ဆံပင္ကိုဖားယားခ်ကုန္၍ ငိုယိုေသာမ်က္ႏွာမွ မ်က္ရည္တို႔ကို သုတ္ကာသုတ္ကာအလြန္မသက္သာေသာ
အသြင္အျပင္ အျခင္းအရာတို႔ျဖင့္ လူတို႔သြားလာရာ ခရီးလမ္းတို႔၌ လွည့္လည္ၾကကုန္လွ်က္---
အခ်င္းတို႔…. ဤႏွစ္မွစ၍ေနာက္ အႏွစ္တသိန္းလြန္ေသာ အခါ၌ ဤကဗၻာေလာကၾကီးသည္ပ်က္စီးေတာ့ေပမည္၊မဟာသမုဒၵရာ
သည္ ခန္းေျခာက္ေတာ့မည္၊မဟာသမုဒၵရာသည္လည္းေျခာက္ခန္းေတာ့မည္၊ပထယီေျမၾကီးသည္၎၊ျမင္းမိုရ္ေတာင္မင္းသည္
၎၊ဤအလံုးစုံတို႔သည္(မီးဖ်က္မည့္ကဗၻာျဖစ္လွ်င္)မီးေလာင္၍ပ်က္စီးကုန္လိမ့္မည္၊(ေရဖ်က္မည့္ကဗၻာျဖစ္လွ်င္)ေရလႊမ္းမိုး၍
ပ်က္စီးကုန္လိမ့္မည္၊(ေလဖ်က္မည့္ကဗၻာျဖစ္လွ်င္)ေလျပင္းေလၾကမ္းတိုက္ခတ္၍ ပ်က္စီးကုန္လိမ့္မည္၊ျမင္းမိုရ္ သမုဒၵရာတို႔၏
တည္ရာ ဤမဟာပထဝီေျမၾကီးမွသည္ ျဗဟၼာ့ျပည္တိုင္ေအာင္ ဤကဗၻာေလာကၾကီး ပ်က္စီးလိမ့္မည္၊အိုအခ်င္းတို႔…သင္တို႔
သည္ ေမတၱာတရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့၊ကရုဏာတရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့၊မုဒိတာတရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့၊
ဥေပကၡာျဗဟၼစိုရ္ တရားကိုပြားမ်ားၾကကုန္ေလာ့။အမိ အဖတို႔ကို ရိုေသစြာ ျပဳစုလုပ္ေၾကြးၾကကုန္ေလာ့၊သက္ၾကီးသူအို
ရိုေသထိုက္သူတို႔ကို ရိုေသၾကကုန္ေလာ့၊ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔၌ အစဥ္ႏိႈးၾကားၾကကုန္ေလာ့၊မေမ့မေလ်ာ့ၾကကုန္လင့္….
ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ၾကားသိေလာက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏၊ဤသို႔ေၾကြးေၾကာ္သည္ကို အေၾကာင္းအစျပဴ၍
ကဗၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မည္တဲ့…ကဗၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မည္တဲ့ ဟူ၍ လူအမ်ားစုရံုးကာ ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္
ေျပာဆိုၾကျခင္းကို ကပၸေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆိုၾကပါသည္။
(၂) စကၠဝတၱိေကာလဟလ
လူ႔ျပည္ေလာက၌(အရံကႊ်န္းငယ္ႏွစ္ေထာင္ႏွင့္တကြ ကႊ်န္းၾကီးေလးကႊ်န္း လူ႔ျပည္တဝွန္းလံုးကို သိမ္းက်ဴံး
အစိုးရေသာ စၾကဝေတးမင္း ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္တဲ့ ဟုလူအေပါင္းတို႔ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ျခင္းကို
စကၠဝတၱိ ေကာလာဟလဟူ၍ ေခၚဆို၏။လူ႔ျပည္ေလာက၌ စၾကဝေတးမင္း ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္ကို ၾကိဳတင္
သိရွိၾကကုန္ေသာ ေလာကပါလ ကာမာဝစရနတ္တို႔သည္ သၾကဝေတးမင္း မျဖစ္ေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္းတရာက
ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားလာရာခရီးလမ္းမတို႔၌ လွည့္လည္ၾကကုန္လွ်က္…
အခ်င္းတို႔…ဤေန႔မွေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းတရာ ေစ့ေရာက္ေသာအခါ ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ စၾကဝေတးမင္း
ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာ လိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ ၾကားသိေလာက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾက
ကုန္၏။ဤသို႔ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစျပဳ၍ စၾကဝေတးမင္း ေပၚေတာ့မည္တဲ့…စၾကဝေတးမင္း
ေပၚေတာ့မည္တဲ့ ဟူ၍ လူအမ်ားစုရံုကာ ေနရာအႏွံ႔အျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုျခင္းကို စကၠဝတၱိ
ေကာလာဟလ ဟူ၍ ေခၚဆို၏။
(၃) ဗုဒၶေကာလာဟလ
လူ႔ျပည္ေလာက၌ဘုရားပြင့္ေတာ့မည္တဲ့ဟု လူအေပါင္းတို႔ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ျခင္းကိုဗုဒၶေကာလာဟလ
ဟူ၍ေခၚဆို၏၊ လူ႔ျပည္ေလာက၌ သဗၺညဴျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ထြန္းေတာ္မႈလာေတာ့မည္ကို ၾကိဳတင္သိရွိၾကကုန္
ေသာ သုဒၶါဝါသျဗဟၼာၾကီးတို႔သည္ ကိုယ္၌ ျဗဟၼာတို႔၏ အဝတ္အစား အဆင္တန္းဆာတို႔ကို ဝတ္ဆင္ၾကကုန္၍
ဦးေခါင္း၌ ျဗဟၼာတို႔၏ မကိုဋ္သရဖူကို ေဆာင္ၾကကုန္ျပီးလွ်င္ ၾကည္လင္ရႊင္လန္း ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ရွိၾက
လွ်က္ ဘုရားမပြင့္မီ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ကပင္ ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားလာရာ ခရီးလမ္းမတို႔၌ လွည့္လည္ၾက
ကုန္လ်က္…
အခ်င္းတို႔…ယေန႔မွေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ ေစ့ေရာက္ေသာအခါ ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ သဗၺညဴ
ျမတ္စြာဘုရား ထင္ရွားပြင့္ေပၚေတာ္ မႈလိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ ၾကားသိေလာက္ေအာင္
ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏၊ ဤသို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစုျပဳ၍ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မႈေတာ့မည္
တဲ့… ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မႈေတာ့မည္တဲ့ ဟူ၍လူအမ်ားစုရံုးကာ ေနရာအႏွ႔ံ အျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္
ေျပာဆိုၾကျခင္းကို ဗုဒၶေကာလာဟလ ဟူ၍ ေခၚဆို၏။
(ဤဗုဒၶေကာလာဟလအရာ၌ ဘုရားမပြင့္မီ အႏွစ္တစ္ေထာင္က ၾကိဳတင္၍ ဗုဒၶေကာလာဟလ ျဖစ္ေပၚလာ
၏ ဟူေသာ စကားကို ပြင့္ေတာ္မႈလတံ့ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ အသက္တမ္း ေခတ္အားေလွ်ာ္စြာ သာလွ်င္
မိန္႔ဆိုေသာစကားဟူ၍ မွတ္သားရာ၏။ပြင့္ေတာ္မငၾကမည့္ ဘုရားရွင္ဟူသမွ်အတြက္ အသက္တမ္းေခတ္ကို
မငဲ့ဘဲ မ္ိန္႔ဆိုေသာ သာမညစကားဟူ၍ မမွတ္သားရာ။ အေၾကာင္းကိုဆိုေသာ္…အသက္တမ္းရွည္ေသာေခတ္၌
ပြင့္ေတာ္မႈၾကသည္႔ ဒီပကၤရမင္းသား၊ေကာ႑ညမင္းသား၊မဂၤလမင္းသား စသည္တို႔မွာ ဘုရားျဖစ္ရန္ လူ႔ျပည္
သို႔သက္ဆင္း၍ လူအျဖစ္ျဖင့္ မင္း၏စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာကို ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းခန္႔ ကိုးေထာင္ခန္႔စသည္
ၾကာျမင့္ေအာင္ ခံစံျပီးမွ ေတာထြက္၍ ဒုကၠရစရိယာ က်င့္ေတာ္မႈၾကကာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မႈၾကကုန္၏၊
ဗုဒၶေကာလာဟလမွာလည္းအစဦးစြာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေပၚျပီးမွ ထိုေကာလဟလအရ စၾကာဝဠာတိုက္ေသာင္း
ရွိနတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတို႔ အေလာင္းေတာ္နတ္သားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေတာင္းပန္းၾကျမဲျဖစ္၏။ထိုသို႔ေတာင္းပန္ၾကျမဲ
ျဖစ္၏။ထိုသို႔ေတာင္းပန္၍ အေလာင္းေတာ္နတ္သား၏ဝန္ခံခ်က္ကိုရမွသာ သုဒၶါဝါသ ျဗဟၼာၾကီးတို႔ လူ႔ျပည္
ေလာက၌ ျဖစ္ေပၚျပီးသည့္ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္မက ငါးေထာင္မက ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းခန္႔
ကိုးေထာင္ခန္႔ၾကာျမင့္ျပီးမွ သက္ေတာ္ရွည္ ျမတ္စြာဘုရားတို႔ ပြင့္ေတာ္မႈၾကသျဖင့္ ဗုဒၶေကာလာဟလ အတြက္
အႏွစ္တေထာင္ ဆိုေသာစကားကို ဘုရားရွင္တိုင္းအတြက္ မိန္႔ဆိုေသာစကားဟူ၍ မမွတ္ယူဘဲ ေဂါတမျမတ္စြာ
ဘုရားကဲ့သို႔ သက္တမ္းတိုးေတာ္မႈၾကေသာ ဘုရားရွင္တို႔အတြက္သာ မိန္႔ဆိုေသာ စကားဟူ၍ မွတ္သင့္ေပ၏။)
(၄) မဂၤလာေကာလာဟလ
မဂၤလာတရား၏ သေဘာသြား အနက္အဓိပၸါယ္ကို အတိအက်အမွန္အတိုင္း မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ၾကဘဲလ်က္ သူတစ္မ်ဳိး ငါတစ္မ်ဳိး လူအမ်ားစုရံုကာ ဤအရာကို မဂၤလာတရားေခၚ၏၊ဤအရာကို မဂၤလာတရားေခၚ၏ ဟူ၍
မိမိတို႔ထင္ျမင္ရာ ကိုမဂၤလာတရားဟု အသီးသီး ေျပာၾကားၾကကာ မဂၤလာတရားဟူသည္ ဤအရာတဲ့ ဟူ၍
အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ျခင္းကို မဂၤလာေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆို၏၊ဤလူ႔ျပည္ေလာက၌ မဂၤလာတရား
ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေတာ္မႈလိမ့္မည္ကို ၾကိဳတင္သိရွိၾကကုန္ေသာ သုဒၶါဝါသ ျဗဟၼာၾကီးတို႕သည္
မဂၤလာတရားကို လိုလားေတာင့္တၾကသည့္ လူတို႔၏ စိတ္အၾကံကို သိၾကကုန္သျဖင့္ မဂၤလာတရားကို
ျမတ္စြာဘုရား မေဟာၾကားမီ တဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ကပင္ ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားရာ ခရီးလမ္းမတို႔၌လွည့္လည္ၾကကုန္
လွ်က္…..အခ်င္းတို႔…ယေန႔မွေနာက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ေစံေရာက္ေသာအခါ မဂၤလာတရားကို ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာၾကားေတာ္မႈလိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ၾကားသိေလာက္ေအာင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။
ဤသို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစျပဳ၍ မဂၤလာတရားႏွင့္စပ္၍ လူအမ်ား စုရံုကာ ေနရာအႏွ႔ံအျပား
၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုၾကျခင္းကို မဂၤလေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆိုၾကသည္။
(၅) ေမာေနယ်ေကာလာဟလ
ေမာေနယ်အက်င့္ ပဋိပတ္ႏွင့္စပ္၍ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ျခင္းကို ေမာေနယ်ေကာလာဟလဟူ၍
ေခၚဆိုသည္။ လူ႔ျပည္ေလာက၌ သဗၺညဴျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ထြန္းေတာ္မႈမည္ကို ၾကိဳတင္သိရွိၾကကုန္ေသာ
သုဒၶါဝါသျဗဟၼာၾကီးသည္ ကိုယ္၌ ျဗဟၼာတို႔၏ အဝတ္အစားအဆင္းတန္ဆာတို႔ကို ဝတ္ဆင္ၾကကုန္၍
ဦးေခါင္း၌ ျဗဟၼာတို႔၏ မကိုဋ္သရဖူကို ေဆာင္ၾကကုန္ျပီးလွ်င္ ၾကည္လင္ရြင္လန္း ယမ္းေျမာက္ေသာ
စိတ္ရွိၾကကုန္လ်က္ ဘုရားမပြင့္မီ ႏွစ္ေပါင္းတေထာင္ကပင္ ၾကိဳတင္၍ လူတို႔သြားလာရာ ခရိးလမ္းမတို႔၌
လွည့္လည္ၾကကုန္လ်က္…
အခ်င္းတို႔…ယေန႔မွေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းတေထာင္ ေစ့ေရာက္ေသာအခါ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ျမတ္စြာဘုရား
ထံ ခ်ည္းကပ္၍ ေမာေနယ်အက်င့္ ပဋိပတ္ကို ေမးေလွ်ာက္လိမ့္မည္ ဟူ၍ အႏွံ႔အျပား လူအေပါင္းတို႔ၾကားသိ
ေလာက္ောအင္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကကုန္၏။ဤသို႔ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းအစျပဳ၍ ေမာေနယ်အက်င့္
ပဋိပတ္ဟူေသာ စကားကို လူအမ်ား စုရံုကာ ေနရာအႏွ႔ံအျပား၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆိုကျခင္းကို
ေမာေနယ်ေကာလာဟလ ဟူ၍ေခၚဆို၏။ ဤအေၾကာင္းတို႔သည္ ေကာလာဟလ ငါးမ်ဳိးတို႔တည္း၊
2009년 6월 6일 토요일
ကိုရီးယား-မဟာယန သာသနာ
ဒီကေန႔ ကိုရီးယားႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံအတြက္အသက္ေပးတဲ့သူေတြအားလံုးကို ယဇ္ပူေစာ္ေပးတဲ့ေန႔လို႔ ဆိုပါတယ္၊
ဆရာေလးတို႔ ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ဆိုရင္ အာဇာနည္ေန႔လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီပြဲကို စိတ္ဝင္စားလြန္းလို႔ ဒီေန႔
နာမည္ၾကီးျဖစ္တဲ့ ဘံုဝန္ဆာ(봉원사) ေက်ာင္းကိုသြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္၊အဲဒီမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါ
လာေရာက္ၾကည့္ရႈ႕ေနတာေတြ႔ရပါတယ္၊အဲဒီေက်ာင္းကို ေရာက္သြားေတာ့ သတင္းစာအယ္တီတာေတြ
အင္တာျဗဴးသမားေတြနဲ႔ သြားစံုျပန္ပါတယ္၊ျမန္မာဆိုေတာ့ လူေတြအားလံုးအရမ္းစိတ္ဝင္စားေနၾကတယ္၊
ျမန္မာျပည္မွာ တရားအားထုပ္သြားဖူးတယ္ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားသီလရွင္ ဆရာေလးေတြနဲ႔လည္း ဘာသာေရး
အေမးအေျဖလုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ကိုရီးယားဘုန္းၾကီးသီလရွင္မ်ားမွ အကေတြ အတီးေတြနဲ႔ယဇ္ပူေဇာ္ေနၾကတာကို
ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒီလိုပြဲမ်ဳိးတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးေတာ့အရမ္းအံ့အားသင့္မိပါတယ္၊ တကယ့္ဆရာေတာ္ေတြ တကၠသိုလ္
ဓမၼာစရိယ ဆရာေလးေတြအားလံုး ကၾကတာေတာ့ေကြးေနတာပါဘဲ၊သူတို႔ေျပာျပတာေတာ့ ေသတဲ့သူေတြကို
နတ္လမ္းေဖာက္ေပးတယ္လို႔ေျပာၾကပါတယ္၊ဘာသာေရးအေနနဲ႔ေတာ ေထရဝါနႏွင့္ မယာဟနကြာျခားခ်က္ကို ဘာမွအေထြအထူးေျပာစရာမလိုေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းေလးေတြသိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
http://solomonn.0fees.net/wordpress/?page_id=13 ဒီဆိုက္ေလးကိုဝင္ျဖစ္ေအာင္ဝင္ၾကည့္ၾကပါ။
ဆရာေလးအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီေန႔ေလ့လာၾကည့္ရႈ႕ခဲရတဲ့ ဓာတ္ပံု ဗြီဒီယိုဖိုင္မ်ားသာ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ တင္ျပေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။တခ်ဳိ႕ဒကာေတြကေမးၾကတယ္၊ ဘုန္းၾကီးသီလရွင္ေတြကတာ တကယ္လားတဲ့၊
လက္ေတြ႔မဟုတ္ေတာ့ မယံုဘူးခင္ဗ်ာဆိုလို႔ တကူးတကသြားေရာက္ျပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။က်မၼာခ်မ္းသာ
စြာ ေထရဝါဒ သာသနာေတာ္ၾကီးအထြန္႔ရွည္ေအာင္ တည္ေထာင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ဆရာေလးတို႔ ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ဆိုရင္ အာဇာနည္ေန႔လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီပြဲကို စိတ္ဝင္စားလြန္းလို႔ ဒီေန႔
နာမည္ၾကီးျဖစ္တဲ့ ဘံုဝန္ဆာ(봉원사) ေက်ာင္းကိုသြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္၊အဲဒီမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါ
လာေရာက္ၾကည့္ရႈ႕ေနတာေတြ႔ရပါတယ္၊အဲဒီေက်ာင္းကို ေရာက္သြားေတာ့ သတင္းစာအယ္တီတာေတြ
အင္တာျဗဴးသမားေတြနဲ႔ သြားစံုျပန္ပါတယ္၊ျမန္မာဆိုေတာ့ လူေတြအားလံုးအရမ္းစိတ္ဝင္စားေနၾကတယ္၊
ျမန္မာျပည္မွာ တရားအားထုပ္သြားဖူးတယ္ဆိုတဲ့ ကိုရီးယားသီလရွင္ ဆရာေလးေတြနဲ႔လည္း ဘာသာေရး
အေမးအေျဖလုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ကိုရီးယားဘုန္းၾကီးသီလရွင္မ်ားမွ အကေတြ အတီးေတြနဲ႔ယဇ္ပူေဇာ္ေနၾကတာကို
ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒီလိုပြဲမ်ဳိးတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးေတာ့အရမ္းအံ့အားသင့္မိပါတယ္၊ တကယ့္ဆရာေတာ္ေတြ တကၠသိုလ္
ဓမၼာစရိယ ဆရာေလးေတြအားလံုး ကၾကတာေတာ့ေကြးေနတာပါဘဲ၊သူတို႔ေျပာျပတာေတာ့ ေသတဲ့သူေတြကို
နတ္လမ္းေဖာက္ေပးတယ္လို႔ေျပာၾကပါတယ္၊ဘာသာေရးအေနနဲ႔ေတာ ေထရဝါနႏွင့္ မယာဟနကြာျခားခ်က္ကို ဘာမွအေထြအထူးေျပာစရာမလိုေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းေလးေတြသိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
http://solomonn.0fees.net/wordpress/?page_id=13 ဒီဆိုက္ေလးကိုဝင္ျဖစ္ေအာင္ဝင္ၾကည့္ၾကပါ။
ဆရာေလးအေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီေန႔ေလ့လာၾကည့္ရႈ႕ခဲရတဲ့ ဓာတ္ပံု ဗြီဒီယိုဖိုင္မ်ားသာ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ တင္ျပေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။တခ်ဳိ႕ဒကာေတြကေမးၾကတယ္၊ ဘုန္းၾကီးသီလရွင္ေတြကတာ တကယ္လားတဲ့၊
လက္ေတြ႔မဟုတ္ေတာ့ မယံုဘူးခင္ဗ်ာဆိုလို႔ တကူးတကသြားေရာက္ျပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။က်မၼာခ်မ္းသာ
စြာ ေထရဝါဒ သာသနာေတာ္ၾကီးအထြန္႔ရွည္ေအာင္ တည္ေထာင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
2009년 6월 3일 수요일
ဗုဒၶဝင္ဘုရားပင့္-ဘုရားရွိခိုး
သံုးလူ႔ေကေသွ်ာင္- ေနတန္ေဆာင္သို႔
ေရႊေရာင္ထိန္ညီး- ကိုယ္ေတာ္ၾကီးက
ဘုန္းမီးထင္ေပၚ- မင္းသုေဒၶါ၏
ရာေပွ်ာ္ေျမွာက္စား- မာယာဖ်ားမွ
ဖြားေျမာက္သန္႔စင္- မီးရႈးျမင္၍
ပ်ဳိလြင္ရြယ္ေခတ္- ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ဝယ္
ကသစ္အာလိန္- တာဝတိ ံ၌
မာဃိန္သိၾကား- ကဲ့အလားသို႔
စံစားရြင္ေပွ်ာ္- နတ္ႏိႈးေဆာ္၍
ရြယ္ေတာ္ႏုျဖိဳး- ႏွစ္ဆယ့္ကိုးတြင္
ေလးမ်ဳိးစီစဥ္- နိမိတ္ျမင္က
ေပွ်ာ္ရြင္ႏိုင္ဘူး- သဥၥာဦး၌
စိတ္ကူးၾကံစည္- ထြက္ေတာ့မည္ဟု
ေရႊျပည္သံုးရပ္- ေရႊေရာင္ဟပ္သည့္
ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္- ဘဘုန္းေခါင္းႏွင့္
ထံုးေႏွာင္ယွဥ္ဖက္- ပန္းပႏၷက္ေၾကာင့္
ဆက္ဆက္သံသရာ- ကဗၻာဘာဂ
ပါရမီေတာ္မ်ဳိး - တူစံုျဖိဳးလ်က္
ခ်စ္ၾကိဳးဖြဲ႔ေခြ- ယေသာ္ေမတည့္
ေရႊရင္ေတာ္ဖြား- လြန္းႏုထြားသည့္
သာရာဟုလာ- ပုလဲညွာႏွင့္
သာကီဝင္ေပါင္း- ေဆြရွစ္ေသာင္းကို
ရႈေစာင္းၾကည့္ကာ- မငဲ့ညွာဘဲ
ခြဲခြာေမွ်ာ္ရႈ -သဗၺညဳကို
ဥရုေဝလာ- ေဟမဝါ၌
ေဖြရွာစီစစ္ -အားကုန္သစ္လွ်က္
ေျခာက္ႏွစ္ၾကာၾကာ- ခဲယဥ္းစြာတည္း
ဒုကၠရစရိယ - က်င့္ျပီးမွလွ်င္
ကဗၻာ့ဦးခိုင္ -ထြက္ဖူးကိုင္တည့္
မ႑ိဳင္ေဗြခ်က္ -ေျမကနက္တြင္
ေရႊစက္ေတာ္တြင္ -ေရႊပလႅင္၌
ေရႊျခေသၤ့ၾကီး -မာန္ဟုန္ဖီးသို႔
ပင္တည္းေရာင္စို -ေညာင္ညိဳပင္ဝယ္
ေမွာင္ဆိုသမွ် -ရန္ပါပကို
တစ္စမထင္ -ကုန္သုတ္သင္၍
သဗၺညဳစစ္ -ဘုရားျဖစ္လွ်က္
ငါးႏွစ္စြန္းကယ္ -ဝါေလးဆယ္တြင္
ျပဳဖြယ္ဟူဘိ -က်န္မရွိ၍
ကုသိနာရံု -ျမိဳင္ရဂံု၌
ႏွစ္စံုပင္မင္း -ပ်ိဳအင္ၾကင္းဝယ္
ထံရင္းဝဲယာ -ရွိသံဃာအား
ဟႏၷဒါနိ -စာအရွိျဖင့္
ပါဠိရြက္ကာ -ေသတမ္းစာကို
သာယာျငိမ့္ေညာင္း -ႏႈတ္သံေျပာင္းလ်က္
ႏြဲ႔လ်ာင္းေပ်ာ့ေခြ -နိဗၺဴေျမသို႔
ေရႊကိုယ္ေတာ္ကိန္း- ဇာတ္ေတာ္သိမ္း၍
ျငိမ္းခ်မ္းေခမာ -နိဗၺဴတာကို
အာရံုၾကည္ႏႈး -ေမွ်ာ္ရည္စူးလွ်က္
ရင့္က်ဴးျမြက္ဆို- တပည့္ပ်ဳိတို႔
ျမိဳင္ညိဳစုေပါင္း -ျမတ္ဥေကၡာင္း၌
တည္ေၾကာင္းေျမွာ္ေခၚ -ဖူးပူေဇာ္သည္
ၾကြေတာ္မူပါ့ - အရွင္ဘုရား
ေရႊေရာင္ထိန္ညီး- ကိုယ္ေတာ္ၾကီးက
ဘုန္းမီးထင္ေပၚ- မင္းသုေဒၶါ၏
ရာေပွ်ာ္ေျမွာက္စား- မာယာဖ်ားမွ
ဖြားေျမာက္သန္႔စင္- မီးရႈးျမင္၍
ပ်ဳိလြင္ရြယ္ေခတ္- ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ဝယ္
ကသစ္အာလိန္- တာဝတိ ံ၌
မာဃိန္သိၾကား- ကဲ့အလားသို႔
စံစားရြင္ေပွ်ာ္- နတ္ႏိႈးေဆာ္၍
ရြယ္ေတာ္ႏုျဖိဳး- ႏွစ္ဆယ့္ကိုးတြင္
ေလးမ်ဳိးစီစဥ္- နိမိတ္ျမင္က
ေပွ်ာ္ရြင္ႏိုင္ဘူး- သဥၥာဦး၌
စိတ္ကူးၾကံစည္- ထြက္ေတာ့မည္ဟု
ေရႊျပည္သံုးရပ္- ေရႊေရာင္ဟပ္သည့္
ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္- ဘဘုန္းေခါင္းႏွင့္
ထံုးေႏွာင္ယွဥ္ဖက္- ပန္းပႏၷက္ေၾကာင့္
ဆက္ဆက္သံသရာ- ကဗၻာဘာဂ
ပါရမီေတာ္မ်ဳိး - တူစံုျဖိဳးလ်က္
ခ်စ္ၾကိဳးဖြဲ႔ေခြ- ယေသာ္ေမတည့္
ေရႊရင္ေတာ္ဖြား- လြန္းႏုထြားသည့္
သာရာဟုလာ- ပုလဲညွာႏွင့္
သာကီဝင္ေပါင္း- ေဆြရွစ္ေသာင္းကို
ရႈေစာင္းၾကည့္ကာ- မငဲ့ညွာဘဲ
ခြဲခြာေမွ်ာ္ရႈ -သဗၺညဳကို
ဥရုေဝလာ- ေဟမဝါ၌
ေဖြရွာစီစစ္ -အားကုန္သစ္လွ်က္
ေျခာက္ႏွစ္ၾကာၾကာ- ခဲယဥ္းစြာတည္း
ဒုကၠရစရိယ - က်င့္ျပီးမွလွ်င္
ကဗၻာ့ဦးခိုင္ -ထြက္ဖူးကိုင္တည့္
မ႑ိဳင္ေဗြခ်က္ -ေျမကနက္တြင္
ေရႊစက္ေတာ္တြင္ -ေရႊပလႅင္၌
ေရႊျခေသၤ့ၾကီး -မာန္ဟုန္ဖီးသို႔
ပင္တည္းေရာင္စို -ေညာင္ညိဳပင္ဝယ္
ေမွာင္ဆိုသမွ် -ရန္ပါပကို
တစ္စမထင္ -ကုန္သုတ္သင္၍
သဗၺညဳစစ္ -ဘုရားျဖစ္လွ်က္
ငါးႏွစ္စြန္းကယ္ -ဝါေလးဆယ္တြင္
ျပဳဖြယ္ဟူဘိ -က်န္မရွိ၍
ကုသိနာရံု -ျမိဳင္ရဂံု၌
ႏွစ္စံုပင္မင္း -ပ်ိဳအင္ၾကင္းဝယ္
ထံရင္းဝဲယာ -ရွိသံဃာအား
ဟႏၷဒါနိ -စာအရွိျဖင့္
ပါဠိရြက္ကာ -ေသတမ္းစာကို
သာယာျငိမ့္ေညာင္း -ႏႈတ္သံေျပာင္းလ်က္
ႏြဲ႔လ်ာင္းေပ်ာ့ေခြ -နိဗၺဴေျမသို႔
ေရႊကိုယ္ေတာ္ကိန္း- ဇာတ္ေတာ္သိမ္း၍
ျငိမ္းခ်မ္းေခမာ -နိဗၺဴတာကို
အာရံုၾကည္ႏႈး -ေမွ်ာ္ရည္စူးလွ်က္
ရင့္က်ဴးျမြက္ဆို- တပည့္ပ်ဳိတို႔
ျမိဳင္ညိဳစုေပါင္း -ျမတ္ဥေကၡာင္း၌
တည္ေၾကာင္းေျမွာ္ေခၚ -ဖူးပူေဇာ္သည္
ၾကြေတာ္မူပါ့ - အရွင္ဘုရား
2009년 4월 21일 화요일
ေကာသလမင္း၏ အိပ္မက္ (၁၆)ခ်က္
သိျပီးသားသူမ်ားလည္းထပ္မံေလ့လာႏိုင္ေအာင္မသိေသးေသာသူမ်ားလည္းသိရွိလာေအာင္ ကူးယူတင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၁) အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌ ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္ မေဝွ႔ပဲသာလွ်င္ ဖဲေလကုန္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္ ရြာအံသကဲ့သို႔ ထစ္ႀကိဳးလ်က္ မရြာပဲသာလွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္ ကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ ေကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍ လူတို႔၌ အစာေရစာ ရွားပါး ငတ္မြတ္ျခင္း ျဖစ္လတၱံ႔။
(၂) ႏုနယ္ေသးငယ္စြာေသာ အပင္တို႔သည္ ပြင့္ၾက သီးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ဆုတ္ယုတ္ေသာကာလ လူတို႔ အသက္တန္း တိုေသာ ကာလ၌ ေယာကၤ်ား မိန္းမတို႔သည္ ထက္သန္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါ၌ပင္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊ သားေမြးျခင္း တို႔ကို ျပဳကုန္လတၱံ႔။
(၃) ႏြားမႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ ေမြးစျဖစ္ေသာ ႏြားမငယ္တို႔၏ ႏို႔ကို စို႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ႀကီးေသာသူတို႔အား အ႐ိုအေသျပဳျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေသာ ကာလ၌ အမိအဖ၊ ေယာကၡမ စသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ မရိွကုန္သည္ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတို႔၏ သားသမီး သားမက္ ေခၽြးမ စသူတို႔ထံ၌ ကပ္ရပ္၍ ၿငိဳျငင္ ညိႇဳးငယ္စြာ အသက္ေမြးရကုန္လတၱံ႔။
(၄) လွည္းတို႔၌ ဝန္ကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ႏြားႀကီးတို႔ကို မကမူ၍ ႏြားငယ္တုိ႔ကိုသာ ကေစကုန္၏။ ႏြားငယ္တို႔လည္း ဝန္ကို မႏိုင္၍ လွည္းတို႔ကိုလည္း ဆြဲျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အသက္ႀကီး ဝါႀကီး ပညာရိွကုန္ေသာ သူတို႔အား အမတ္၊ တရားသူႀကီး စေသာ ရာထူးစည္းစိမ္တို႔၌ မခန္႔ထားမူ၍ အသက္၊ ဝါ၊ ပညာ ငယ္ကုန္ေသာ လူငယ္တို႔အားသာ ခန္႔ထားၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခြင့္အေရးမသိ၊ မေတာ္ မမွန္ျဖစ္၍ အမႈ မၿပီး၊ အက်ဳိးမၿပီး ရိွေသာအခါ လူငယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရာထူး စည္းစိမ္ကို စြန္႔ၾကလတၱံ႔။ လူႀကီးတို႔သည္လည္း ငါတို႔မွာ ျပင္ပကသာ ျဖစ္၏ဟု လ်စ္လွ်ဳျပဳ၍ ေနၾကလကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ တရားမေစာင့္ အမႈမၿပီးၾကသည္ႏွင့္ မင္းႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္ပါ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ဆီးၾကလတၱံ႔။
(၅) ခံတြင္း ႏွစ္ခုရွိေသာ ျမင္းသည္ ေကၽြးလာေသာ မုေယာစပါး စသည္တို႔ကို ခံတြင္းႏွစ္ခုျဖင့္ပင္ စားသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔လက္ထက္၌ တရားမေစာင့္ေသာ တရားသူႀကီးတို႔သည္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အမႈသည္တို႔မွ ေပးေသာ တံစိုးလက္ေဆာင္တို႔ကို စား၍ အမႈတို႔ကို မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၆) အဖိုးတသိန္း ထိုက္ေသာ ေရႊခြက္ကို ေျမေခြးဖိုအား က်င္ငယ္စြန္႔ရန္ ေပး၏။ ေျမေခြးလည္း ထိုေရႊခြက္၌ က်င္ငယ္စြန္႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးျမတ္ေသာ သူတို႔သည္ အခ်ီးအေျမႇာက္ မခံရ၊ ဆင္းရဲၾက၍ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးတရ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္တို႔ အသက္ ေမြးျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ မိမိတို႔ သမီးတို႔ကို အမ်ဳိးယုတ္တို႔အား ေပး၍ အသက္ေမြး ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၇) တေယာက္ေသာ ေယာကၤ်ားသည္ အင္းပ်ဥ္၌ ထိုင္လ်က္ လြန္ကို က်စ္၍ ေျခရင္း၌ ထား၏။ ထုိ အင္းပ်ဥ္ေအာက္၌ရိွေသာ ဆာေလာင္ေသာ ေျမေခြးမသည္ ထိုေယာကၤ်ား မသိစဥ္လွ်င္ ထိုလြန္ကို စား၏ ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ မိန္းမတို႔သည္ အစားအေသာက္၊ အဝတ္၊ အေနအထို္င္ စသည္တို႔၌ ေလာ္လည္ျခင္း ရိွ၍ မိမိတို႔ လင္ေယာကၤ်ားသည္ ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာ ရွာေဖြ စုေဆာင္းအပ္ေသာ ဥစၥာ ပစၥည္းတို႔ကို အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ေသာက္စား ကစားျခင္းတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါးတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ သေဘာက္ လင္ငယ္ထားျခင္း တို႔၌ လည္းေကာင္း အရမ္းမဲ့လွ်င္ ျဖဳန္းတီးေလလတၱံ႔။ ေခြးမသည္ မသိ စဥ္းစား သကဲ့သို႔ အိမ္သူ မိန္းမတို႔သည္ ဤသို႔ တိတ္တဆိတ္ ျဖဳန္းတီး ခိုးစားၾကလတၱံ႔။
(၈) ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ျဖင့္ ျခံရံအပ္ေသာ ေရျပည့္အိုးႀကီး တလံုးကို ျမင္ရ၏။ လူတို႔သည္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာမွ ေရကို ယူလာၾက၍ ထိုေရျပည့္အိုးႀကီး အတြင္းသို႔သာလွ်င္ ေလာင္းထည့္ ၾက၏။ ေလာင္းထည့္ေသာ ေရတို႔သည္ ျပည့္လွ်ံ၍ က်ကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ အဖန္ တလဲလဲ ေရျပည့္အိုးသို႔သာ ေလာင္းလွ်က္ ေရမရိွေသာ အျခံအရံ အိုးတို႔ အတြင္းသို႔ကား မည္သူမွ် မေလာင္း မထည့္ပဲ ေနသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ မေကာင္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မင္းႏွင့္တကြ လူတို႔ တရားပ်က္ကြက္၊ ၾသဇာညံ့ဖ်င္း၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ မင္းအစိုးရတို႔သည္ ဆင္းရဲသားတို႔အား မင္း၏ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ကိုသာ လုပ္ကိုင္ေစအံ။ ေဆာင္ရြက္ ေစအံ။ ထမ္းရြက္ေစအံ။ သို႔ျဖစ္ရကား မင္းတို႔၌သာ ျပည့္စံု အက်ဳိးခံစားၾကရ၍ ဆင္းရဲသားတို႔မွာ ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ပမာ တစံုတရာ မရိွ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္လတၱံ႔။
(၉) နက္႐ႈိင္း က်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တခုတြင္ သတၱဝါတို႔ ဆင္း၍ ေရေသာက္ၾက၏။ ကန္၏ အလယ္ ေရနက္ရာ၌ ေရသည္ ေနာက္၍ ကန္နားဝန္းက်င္ ေရတိမ္ရာ သတၱဝါတို႔ နင္းရာ၌ ေရသည္ ၾကည္လင္၏ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔သည္ မတရား အုပ္စိုးျခင္း၊ တံစိုးစားျခင္း၊ ေလာ္လည္ျခင္း၊ သနားညႇာတာ ဂ႐ုဏာ မဲ့ျခင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ ရက္စက္ျခင္းတို႔ ရိွလွ်က္ လူတို႔အေပၚ၌ အထူးထူး အျပားျပားေသာ အခ်င္းအရာျဖင့္ အခြန္အတုတ္တို႔ကို ခဲြခန္႔ ေကာက္ယူလတၱံ႔။ ထုိအခါ လူတို႔မွာ တစ္စံုတစ္ရာ မေပးေဆာင္ႏိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလ်က္ ၿမိဳ႕ႀကီးရပ္ႀကီးတို႔၌ မေနႏိုင္ပဲ ရပ္စြန္ ျပည္နားသို႔ သြားေရာက္ေနၾကရသည္ ျဖစ္လတၱံ႔။ ကန္အလယ္တြင္ေနာက္၍ ကန္ေဘးတြင္ ၾကည္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕လယ္ရြာလယ္၌ တိတ္ဆိတ္၍ ရပ္စြန္ျပည္နား၌ လူစည္ကားလတၱံ႔။
(၁၀) တစ္လံုးတည္းေသာ အိုးျဖင့္ တခ်ိန္တည္းခ်က္ေသာ ထမင္းသည္ အခ်ဳိ႕ေပ်ာ့၏၊ အခ်ဳိ႕ မနပ္၊ အခ်ဳိ႕နပ္၏။ ဤသို႔ ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မိုးကြက္ၾကား ရြာလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မိုးရြာလြန္း၍ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မရြာ၍ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ တြင္ကား မိုးမွန္၍ ေကာင္းအံ။ ဤသို႔လွ်င္ ထမင္းအိုးတြင္ ျမင္ေသာ ထမင္းကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ သံုးေထြ ျပားလတၱံ႔။
(၁၁) အဖိုးတသိန္းထက္ေသာ စႏၵကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစားသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ ကာလတြင္ ေလာ္လည္၍ လာဘ္လာဘကို မက္ေမာ ကုန္ေသာ ရဟန္းအလဇၨီ လူအလဇၨီတို႔သည္ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ ေက်ာင္း၊ သကၤန္း ဥစၥာပစၥည္း စသည္ တို႔ကို အလိုရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းခရီးဆံု၊ အိမ္ဝ၊ အိမ္ႀကိဳ အိမ္ၾကားတို႔၌ ငါဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားလတၱံ႔။ နိဗၺာန္ အလို႔ငွာ ေဟာေတာ္ မူအပ္ေသာ အလြန္ မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္ပဲ၊ တစ္မူး၊ တစ္က်ပ္ စသည္တို႔ အက်ဳိးငွာ ေရာင္းစား ေဟာေျပာ ၾကသည္ ျဖစ္၍ တသိန္းထိုက္ေသာ စႏၵာကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၂) ဘူးေတာင္းတို႔သည္ ေရ၌ နစ္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတိို႔ကိုသာ ရာထူး စည္းစိမ္ ေပးသည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ တန္ခိုး အာဏာ ႀကီးမား ထင္ေပၚ အရာရာတြင္ တြင္က်ယ္လ်က္ ၄င္းတို႔ စကားသာလွ်င္ ဘုူးေတာင္း နစ္သကဲသို႔ နစ္၍ တည္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၃) ေက်ာက္ဖ်ာႀကီး ေရတြင္ေပၚသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ေတာ္မွန္ လိမၼာ ပညာရိွေသာ သူတို႔၏ စကားသည္ မည္သည့္ အရာ၌ မဆို ေလးေသာ ေက်ာက္ဖ်ာ ေရတြင္ ေပၚသကဲ့သို႔ နစ္တည္ ျခင္းမရိွ၊ မခို္င္မျမဲ ရိွၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၄) ဖားငယ္မ တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာ ေႁမြေဟာက္ႀကီးမ်ားကို စားၿမိဳသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ လူတို႔သည္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ကိေလသာ အလိုသို႔ လိုက္လ်က္ ငယ္ရြယ္ကုန္ေသာ မယားတို႔၏ အလိုသို႔ လံုးဝ လိုက္ၾကကုန္ လတၱံ႔။ အလုပ္အကိုင္မႈ၊ ဥစၥာ ပစၥည္းမႈ၊ ေက်းကၽြန္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ စေသာ အရပ္ရပ္တို႔၌ လင္ေပၚတြင္ လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို ျပဳၾကမည္ ျဖစ္ရကား ဖားငယ္မသည္ အဆိပ္လ်င္ေသာ ေႁမြကို စားမ်ဳိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၅) မည္းနက္ ႐ုပ္သြင္၊ အဆင္း ဆိုးဝါးေသာ က်ီးတို႔ကို ေရႊ၏ အဆင္းႏွင့္ တူေသာ ေရႊဟသၤာ တို႔က ျခံရံ ေနၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ အားနည္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ထုိမင္းတို႔သည္ ဆင္စီး ျမင္းစီး စေသာ အတတ္တို႔၌ မလိမၼာ၍ စစ္ထိုးျခင္း၌ မရဲရင့္ဘဲ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ တုိင္းျပည္ ႏုိင္ငံ ဆံုး႐ႈံးမည္ကို စိုး၍ တူေသာ ဇာတ္ရိွေသာ သူေကာင္းသား တို႔အား အစိုးရျခင္းကို မေပးမူ၍ မိမိတို႔ထံ၌ ခစား ၾကကုန္ေသာ အမ်ဳိး ယုတ္ေသာ ေက်းကၽြန္တို႔အားသာ ေပးကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔ ကိုးကြယ္ရာ မရိွပဲ အစိုးရျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ထံ၌ ခစားၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၆) ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္ သစ္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ ေတာခ်ဳံရိွရာသို႔ ေျပးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရ ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။ အမ်ဳိးယုတ္ သူတို႔မွာ မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာ အရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔ လယ္ေျမဥစၥာ ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍ တရားတေဘာင္ ျဖစ္လွ်င္ တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္ အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္ အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾကကုန္အံ။ ထိုမွ တပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အက်င့္သီလမဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလသျဖင့္ ေတာသို႔ ေျပးဝင္ ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း တို႔လည္း လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္ တို႔ကို ေျပးပုန္း ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၁) အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေလးခုေသာ ႏြားလား ဥသဘတို႔သည္ လာလတ္၍ မင္းရင္ျပင္၌ ေဝွ႔မည္ဟု တြန္ျမည္ ၾကံဳးဝါးလ်က္ မေဝွ႔ပဲသာလွ်င္ ဖဲေလကုန္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ မိုးတို႔သည္ ရြာအံသကဲ့သို႔ ထစ္ႀကိဳးလ်က္ မရြာပဲသာလွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္ ကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ ေကာက္ပဲသီးႏွံတို႔ ပ်က္ဆီး၍ လူတို႔၌ အစာေရစာ ရွားပါး ငတ္မြတ္ျခင္း ျဖစ္လတၱံ႔။
(၂) ႏုနယ္ေသးငယ္စြာေသာ အပင္တို႔သည္ ပြင့္ၾက သီးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ဆုတ္ယုတ္ေသာကာလ လူတို႔ အသက္တန္း တိုေသာ ကာလ၌ ေယာကၤ်ား မိန္းမတို႔သည္ ထက္သန္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါ၌ပင္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း၊ သားေမြးျခင္း တို႔ကို ျပဳကုန္လတၱံ႔။
(၃) ႏြားမႀကီးတို႔သည္ မိမိတို႔ ေမြးစျဖစ္ေသာ ႏြားမငယ္တို႔၏ ႏို႔ကို စို႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ႀကီးေသာသူတို႔အား အ႐ိုအေသျပဳျခင္း ေပ်ာက္ကြယ္ေသာ ကာလ၌ အမိအဖ၊ ေယာကၡမ စသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ မရိွကုန္သည္ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတို႔၏ သားသမီး သားမက္ ေခၽြးမ စသူတို႔ထံ၌ ကပ္ရပ္၍ ၿငိဳျငင္ ညိႇဳးငယ္စြာ အသက္ေမြးရကုန္လတၱံ႔။
(၄) လွည္းတို႔၌ ဝန္ကို ေဆာင္ႏိုင္ေသာ ႏြားႀကီးတို႔ကို မကမူ၍ ႏြားငယ္တုိ႔ကိုသာ ကေစကုန္၏။ ႏြားငယ္တို႔လည္း ဝန္ကို မႏိုင္၍ လွည္းတို႔ကိုလည္း ဆြဲျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္သည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အသက္ႀကီး ဝါႀကီး ပညာရိွကုန္ေသာ သူတို႔အား အမတ္၊ တရားသူႀကီး စေသာ ရာထူးစည္းစိမ္တို႔၌ မခန္႔ထားမူ၍ အသက္၊ ဝါ၊ ပညာ ငယ္ကုန္ေသာ လူငယ္တို႔အားသာ ခန္႔ထားၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခြင့္အေရးမသိ၊ မေတာ္ မမွန္ျဖစ္၍ အမႈ မၿပီး၊ အက်ဳိးမၿပီး ရိွေသာအခါ လူငယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ရာထူး စည္းစိမ္ကို စြန္႔ၾကလတၱံ႔။ လူႀကီးတို႔သည္လည္း ငါတို႔မွာ ျပင္ပကသာ ျဖစ္၏ဟု လ်စ္လွ်ဳျပဳ၍ ေနၾကလကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ တရားမေစာင့္ အမႈမၿပီးၾကသည္ႏွင့္ မင္းႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္ပါ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ဆီးၾကလတၱံ႔။
(၅) ခံတြင္း ႏွစ္ခုရွိေသာ ျမင္းသည္ ေကၽြးလာေသာ မုေယာစပါး စသည္တို႔ကို ခံတြင္းႏွစ္ခုျဖင့္ပင္ စားသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔လက္ထက္၌ တရားမေစာင့္ေသာ တရားသူႀကီးတို႔သည္ ႏွစ္ဖက္ေသာ အမႈသည္တို႔မွ ေပးေသာ တံစိုးလက္ေဆာင္တို႔ကို စား၍ အမႈတို႔ကို မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၆) အဖိုးတသိန္း ထိုက္ေသာ ေရႊခြက္ကို ေျမေခြးဖိုအား က်င္ငယ္စြန္႔ရန္ ေပး၏။ ေျမေခြးလည္း ထိုေရႊခြက္၌ က်င္ငယ္စြန္႔သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးျမတ္ေသာ သူတို႔သည္ အခ်ီးအေျမႇာက္ မခံရ၊ ဆင္းရဲၾက၍ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးတရ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာၾကလတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္တို႔ အသက္ ေမြးျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ မိမိတို႔ သမီးတို႔ကို အမ်ဳိးယုတ္တို႔အား ေပး၍ အသက္ေမြး ၾကကုန္လတၱံ႔။
(၇) တေယာက္ေသာ ေယာကၤ်ားသည္ အင္းပ်ဥ္၌ ထိုင္လ်က္ လြန္ကို က်စ္၍ ေျခရင္း၌ ထား၏။ ထုိ အင္းပ်ဥ္ေအာက္၌ရိွေသာ ဆာေလာင္ေသာ ေျမေခြးမသည္ ထိုေယာကၤ်ား မသိစဥ္လွ်င္ ထိုလြန္ကို စား၏ ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ မိန္းမတို႔သည္ အစားအေသာက္၊ အဝတ္၊ အေနအထို္င္ စသည္တို႔၌ ေလာ္လည္ျခင္း ရိွ၍ မိမိတို႔ လင္ေယာကၤ်ားသည္ ဆင္းရဲၿငိဳျငင္စြာ ရွာေဖြ စုေဆာင္းအပ္ေသာ ဥစၥာ ပစၥည္းတို႔ကို အဝတ္အစား၊ အစားအေသာက္ တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ေသာက္စား ကစားျခင္းတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါးတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ သေဘာက္ လင္ငယ္ထားျခင္း တို႔၌ လည္းေကာင္း အရမ္းမဲ့လွ်င္ ျဖဳန္းတီးေလလတၱံ႔။ ေခြးမသည္ မသိ စဥ္းစား သကဲ့သို႔ အိမ္သူ မိန္းမတို႔သည္ ဤသို႔ တိတ္တဆိတ္ ျဖဳန္းတီး ခိုးစားၾကလတၱံ႔။
(၈) ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ျဖင့္ ျခံရံအပ္ေသာ ေရျပည့္အိုးႀကီး တလံုးကို ျမင္ရ၏။ လူတို႔သည္ အရပ္ ၈ မ်က္ႏွာမွ ေရကို ယူလာၾက၍ ထိုေရျပည့္အိုးႀကီး အတြင္းသို႔သာလွ်င္ ေလာင္းထည့္ ၾက၏။ ေလာင္းထည့္ေသာ ေရတို႔သည္ ျပည့္လွ်ံ၍ က်ကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ အဖန္ တလဲလဲ ေရျပည့္အိုးသို႔သာ ေလာင္းလွ်က္ ေရမရိွေသာ အျခံအရံ အိုးတို႔ အတြင္းသို႔ကား မည္သူမွ် မေလာင္း မထည့္ပဲ ေနသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ မေကာင္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မင္းႏွင့္တကြ လူတို႔ တရားပ်က္ကြက္၊ ၾသဇာညံ့ဖ်င္း၊ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ မင္းအစိုးရတို႔သည္ ဆင္းရဲသားတို႔အား မင္း၏ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ကိုသာ လုပ္ကိုင္ေစအံ။ ေဆာင္ရြက္ ေစအံ။ ထမ္းရြက္ေစအံ။ သို႔ျဖစ္ရကား မင္းတို႔၌သာ ျပည့္စံု အက်ဳိးခံစားၾကရ၍ ဆင္းရဲသားတို႔မွာ ေရမရိွေသာ အိုးတို႔ပမာ တစံုတရာ မရိွ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္လတၱံ႔။
(၉) နက္႐ႈိင္း က်ယ္ဝန္းေသာ ေရကန္ႀကီး တခုတြင္ သတၱဝါတို႔ ဆင္း၍ ေရေသာက္ၾက၏။ ကန္၏ အလယ္ ေရနက္ရာ၌ ေရသည္ ေနာက္၍ ကန္နားဝန္းက်င္ ေရတိမ္ရာ သတၱဝါတို႔ နင္းရာ၌ ေရသည္ ၾကည္လင္၏ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရားမေစာင့္ေသာ မင္းတို႔သည္ မတရား အုပ္စိုးျခင္း၊ တံစိုးစားျခင္း၊ ေလာ္လည္ျခင္း၊ သနားညႇာတာ ဂ႐ုဏာ မဲ့ျခင္း၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ ရက္စက္ျခင္းတို႔ ရိွလွ်က္ လူတို႔အေပၚ၌ အထူးထူး အျပားျပားေသာ အခ်င္းအရာျဖင့္ အခြန္အတုတ္တို႔ကို ခဲြခန္႔ ေကာက္ယူလတၱံ႔။ ထုိအခါ လူတို႔မွာ တစ္စံုတစ္ရာ မေပးေဆာင္ႏိုင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလ်က္ ၿမိဳ႕ႀကီးရပ္ႀကီးတို႔၌ မေနႏိုင္ပဲ ရပ္စြန္ ျပည္နားသို႔ သြားေရာက္ေနၾကရသည္ ျဖစ္လတၱံ႔။ ကန္အလယ္တြင္ေနာက္၍ ကန္ေဘးတြင္ ၾကည္သကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕လယ္ရြာလယ္၌ တိတ္ဆိတ္၍ ရပ္စြန္ျပည္နား၌ လူစည္ကားလတၱံ႔။
(၁၀) တစ္လံုးတည္းေသာ အိုးျဖင့္ တခ်ိန္တည္းခ်က္ေသာ ထမင္းသည္ အခ်ဳိ႕ေပ်ာ့၏၊ အခ်ဳိ႕ မနပ္၊ အခ်ဳိ႕နပ္၏။ ဤသို႔ ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ မိုးကြက္ၾကား ရြာလတၱံ႔။ ထိုအခါ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မိုးရြာလြန္း၍ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ၌ မရြာ၍ ပ်က္အံ။ အခ်ဳိ႕ေနရာ တြင္ကား မိုးမွန္၍ ေကာင္းအံ။ ဤသို႔လွ်င္ ထမင္းအိုးတြင္ ျမင္ေသာ ထမင္းကဲ့သို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံ သံုးေထြ ျပားလတၱံ႔။
(၁၁) အဖိုးတသိန္းထက္ေသာ စႏၵကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစားသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ ကာလတြင္ ေလာ္လည္၍ လာဘ္လာဘကို မက္ေမာ ကုန္ေသာ ရဟန္းအလဇၨီ လူအလဇၨီတို႔သည္ ဆြမ္း၊ ေဆး၊ ေက်ာင္း၊ သကၤန္း ဥစၥာပစၥည္း စသည္ တို႔ကို အလိုရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းခရီးဆံု၊ အိမ္ဝ၊ အိမ္ႀကိဳ အိမ္ၾကားတို႔၌ ငါဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားလတၱံ႔။ နိဗၺာန္ အလို႔ငွာ ေဟာေတာ္ မူအပ္ေသာ အလြန္ မြန္ျမတ္ေသာ တရားေတာ္ကို တစ္ပဲ၊ တစ္မူး၊ တစ္က်ပ္ စသည္တို႔ အက်ဳိးငွာ ေရာင္းစား ေဟာေျပာ ၾကသည္ ျဖစ္၍ တသိန္းထိုက္ေသာ စႏၵာကူးႏွစ္ကို ယက္တက္ပုပ္ရည္ျဖင့္ ေရာင္းစား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၂) ဘူးေတာင္းတို႔သည္ ေရ၌ နစ္သည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတိို႔ကိုသာ ရာထူး စည္းစိမ္ ေပးသည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ တန္ခိုး အာဏာ ႀကီးမား ထင္ေပၚ အရာရာတြင္ တြင္က်ယ္လ်က္ ၄င္းတို႔ စကားသာလွ်င္ ဘုူးေတာင္း နစ္သကဲသို႔ နစ္၍ တည္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၃) ေက်ာက္ဖ်ာႀကီး ေရတြင္ေပၚသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ေတာ္မွန္ လိမၼာ ပညာရိွေသာ သူတို႔၏ စကားသည္ မည္သည့္ အရာ၌ မဆို ေလးေသာ ေက်ာက္ဖ်ာ ေရတြင္ ေပၚသကဲ့သို႔ နစ္တည္ ျခင္းမရိွ၊ မခို္င္မျမဲ ရိွၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၄) ဖားငယ္မ တို႔သည္ ႀကီးစြာေသာ ေႁမြေဟာက္ႀကီးမ်ားကို စားၿမိဳသည္ဟု ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ လူတို႔သည္ ျပင္းေသာ ရာဂ ရိွကုန္သည္ ျဖစ္၍ ကိေလသာ အလိုသို႔ လိုက္လ်က္ ငယ္ရြယ္ကုန္ေသာ မယားတို႔၏ အလိုသို႔ လံုးဝ လိုက္ၾကကုန္ လတၱံ႔။ အလုပ္အကိုင္မႈ၊ ဥစၥာ ပစၥည္းမႈ၊ ေက်းကၽြန္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ စေသာ အရပ္ရပ္တို႔၌ လင္ေပၚတြင္ လႊမ္းမိုး အုပ္စိုးျခင္းကို ျပဳၾကမည္ ျဖစ္ရကား ဖားငယ္မသည္ အဆိပ္လ်င္ေသာ ေႁမြကို စားမ်ဳိသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။
(၁၅) မည္းနက္ ႐ုပ္သြင္၊ အဆင္း ဆိုးဝါးေသာ က်ီးတို႔ကို ေရႊ၏ အဆင္းႏွင့္ တူေသာ ေရႊဟသၤာ တို႔က ျခံရံ ေနၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ အားနည္းေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ ထုိမင္းတို႔သည္ ဆင္စီး ျမင္းစီး စေသာ အတတ္တို႔၌ မလိမၼာ၍ စစ္ထိုးျခင္း၌ မရဲရင့္ဘဲ ျဖစ္ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ တုိင္းျပည္ ႏုိင္ငံ ဆံုး႐ႈံးမည္ကို စိုး၍ တူေသာ ဇာတ္ရိွေသာ သူေကာင္းသား တို႔အား အစိုးရျခင္းကို မေပးမူ၍ မိမိတို႔ထံ၌ ခစား ၾကကုန္ေသာ အမ်ဳိး ယုတ္ေသာ ေက်းကၽြန္တို႔အားသာ ေပးကုန္လတၱံ႔။ သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔ ကိုးကြယ္ရာ မရိွပဲ အစိုးရျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ အမ်ဳိးယုတ္တို႔ထံ၌ ခစားၾကကုန္ လတၱံ႔။
(၁၆) ဆိတ္တို႔သည္ သစ္ကို သတ္စားၾကသျဖင့္ သစ္တို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ ဆိတ္တို႔ကို အေဝးမွ ျမင္လွ်င္ပင္ ေတာခ်ဳံရိွရာသို႔ ေျပးၾကသည္ကို ျမင္မက္ပါသည္။
ေနာင္အခါ တရား မေစာင့္ေသာ မင္းတို႔ လက္ထက္၌ အမ်ဳိးယုတ္ေသာ သူတို႔ အစိုးရ ကုန္သည္ ျဖစ္၍ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ မထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔။ အမ်ဳိးယုတ္ သူတို႔မွာ မင္းကၽြမ္းဝင္သည္ ျဖစ္၍ တရား႐ံုးတို႔၌ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမိုးလ်က္ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔၏ ဘိုးဘပိုင္ လယ္ေျမ ဥစၥာ အရပ္ရပ္တို႔ကို ငါတို႔ လယ္ေျမဥစၥာ ျဖစ္သည္ဟု သိမ္းယူၾက၍ တရားတေဘာင္ ျဖစ္လွ်င္ တန္ခိုးမဲ့သူတို႔အား ဖိႏွိပ္ပုတ္ခတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ ႏွင္ထုတ္လ်က္ အႏိုင္က်င့္ ၾကကုန္လတၱံ႔။ ထိုအခါ အမ်ဳိးျမတ္သူတို႔ ေၾကာက္လန္႔ စက္ဆုတ္ကုန္သည္ ျဖစ္၍ လယ္ယာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးအပ္ကုန္လ်က္ အိမ္သို႔ျပန္၍ အိပ္ေနၾကကုန္အံ။ ထိုမွ တပါးလည္း အက်င့္သီလရိွေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အက်င့္သီလမဲ့ေသာ ရဟန္းတို႔က ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖိႏွိပ္ၾကေလသျဖင့္ ေတာသို႔ ေျပးဝင္ ပုန္းေအာင္း ၾကကုန္လတၱံ႔။ ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္း တို႔လည္း လြတ္ရာ ကၽြတ္ရာ ေတာေတာေတာင္ေတာင္ တို႔ကို ေျပးပုန္း ၾကကုန္လတၱံ႔။
피드 구독하기:
글 (Atom)
